Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 37. stav 1. tačka g) i člana 61. stav 1. tačka d) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 18. maja 2016. godine,  d o n i o   j e

R J E Š E Nj E

           Ne prihvata se inicijativa za pokretanje postupka za  ocjenjivanje ustavnosti članova 162. i 163. Zakona o uređenju prostora i građenju („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj  40/13).

O b r a z l o ž e nj e

            Zoran Stokić iz Doboja dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za pokretanje postupka za ocjenu ustavnosti čl. 162. i 163. Zakona o uređenju prostora i građenju („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj  40/13). Davalac inicijative smatra da osporeno propisivanje diskriminiše osobe sa invaliditetom koje ne spadaju u kategoriju ratnih vojnih invalida i civilnih žrtava rata, jer im ne priznaje pravo na umanjenje, odnosno izuzimanje iz obaveze plaćanja naknada za legalizaciju objekata. Ističe se da bi Sud trebao da ukine razlikovanje lica sa invaliditetom po osnovu uzroka njihove invalidnosti, jer bi na taj način bila otklonjena mogućnost neravnopravnog tretmana, kako se navodi, „neratnih“ civilnih invalida u odnosu na ratne vojne invalide i civilne žrtave rata. Inicijator ukazuje da je osporeno propisivanje u suprotnosti sa članom 10. Ustava Republike Srpske (u daljem tekstu: Ustav), članom 2. Zakona o zabrani diskriminacije u BiH i članom 2. Konvencije o pravima osoba sa invaliditetom. 

Odlukom Ustavnog suda Republike Srpske, broj U-82/13 od 22. decembra 2014. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 2/15), između ostalog, utvrđeno je da čl. 162. i 163. st. 1, 2, 3. i 5. Zakona o uređenju prostora i građenju („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj  40/13) nisu u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske, dok inicijativa za ocjenjivanje ustavnosti člana 163. stav 4. ovog zakona nije prihvaćena. Sud je tada ocijenio da su, suprotno garancijama ravnopravnosti i jednakosti građana pred zakonom, odredbama čl. 162. i 163. st. 1, 2, 3. i 5. Zakona ustanovljeni različiti režimi ostvarivanja istog prava ‒ građenja i upotrebe objekata, kao i da je član 163. stav 4. ovog zakona saglasan Ustavu, s obzirom da adresate obavezuje na plaćanje pune naknade za legalizaciju.

S obzirom na navedeno, Sud je na osnovu člana 37. stav 1. tačka g) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12) odlučio da  ne prihvati inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti članova 162. i 163. Zakona o uređenju prostora i građenju („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj  40/13), jer je već odlučivao o istoj stvari.

         Na osnovu izloženog odlučeno je kao u  dispozitivu ovog rješenja.

         Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Duško Medić,  Irena Mojović, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.