Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 60. stav 1. tačka d) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 26. juna 2014. godine, d o n i o j e
O D L U K U
Odbija se prijedlog za utvrđivanje neustavnosti i nezakonitosti čl. 2, 3. i 4. Pravilnika o postupcima koji se mogu smatrati manipulacijom i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu i obavezama učesnika na tržištu u cilju njihovog otkrivanja i sprečavanja (“Službeni glasnik Republike Srpske” broj 60/12).
O b r a z l o ž e nj e
Udruženje društava za upravljanje investicionim fondovima Privredne komore Republike Srpske prijedlogom je pred Ustavnim sudom Republike Srpske pokrenulo postupak za ocjenu ustavnosti i zakonitosti čl. 2, 3. i 4. Pravilnika o postupcima koji se mogi smatrati manipulacijom i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu i obavezama učesnika na tržištu u cilju njihovog otkrivanja i sprečavanja (“Službeni glasnik Republike Srpske” broj 60/12), (u daljem tekstu Pravilnika), koji je donijela Komisija za hartije od vrijednosti Republike Srpske (u daljem tekstu Komisija). Predlagač smatra da su osporene odredbe Pravilnika u nesaglasnosti sa: članom 20. stav 1. i članom 108. Ustava Republike Srpske; članom 3. stav 1. Zakona o prekršajima (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 34/06 i 1/09); članom 3. i članom 7. stav 1. Krivičnog zakona (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 49/03, 37/06, 70/06 i 73/10) i članom 2. alineja 12. i članovima 276, 277, 278, 292. i 297. tačka 16) Zakona o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 92/06, 34/09 i 30/12), odnosno da se Pravilnikom ne sprovodi zakon, već se ustanovljavaju prava koja nisu zasnovana na zakonu. S tim u vezi, u prijedlogu je navedeno da se osporenim odredbama Pravilnika propisuje institut „manipulacije“ koji je već propisan i potpuno određen u zakonu, odnosno da se na različit način definišu i dodatno proširuju radnje i definicije koje bi mogle, pored onih zakonom propisanih, ući u dispoziciju prekršaja i krivičnog djela „manipulacije na tržištu“. Naime, radnje koje se imaju smatrati prekršajem, ili krivičnim djelom, po mišljenju predlagača, ne mogu biti stvar validiranja od strane nadležnog organa, ili bilo kog drugog, u nekom eventualnom postupku, već moraju biti jasno navedene i određene u zakonu, ne ostavljajući nikakvu sumnju, niti proizvoljnost u primjeni. Isto tako, predlagač smatra da navedene definicije dovode u pravnu zabludu i stvaraju pravnu nesigurnost za sve učesnike na tržištu, čime se dovodi u pitanje i funkcionisanje tržišta kapitala. Na osnovu navedenog predloženo je da Sud utvrdi nesaglasnost osporenih članova Pravilnika sa zakonom i Ustavom i da naredi obustavljanje njihove primjene do donošenja konačne odluke.
U odgovoru na navode predlagača, koji je Ustavnom sudu Republike Srpske dostavila Komisija za hartije od vrijednosti Republike Srpske, između ostalog, navedeno je da predlagač, prilikom podnošenja prijedloga, nije imao u vidu odredbe Zakona o tržištu hartija od vrijednosti u cjelini i da su, netačnim citiranjem odredaba člana 276. i člana 297. tačka 16. ovog zakona, zanemarili činjenicu da je Komisija, u skladu sa članom 260. stav 1. tačka a), nadležna da donosi opšte akte u sprovođenju tog i drugih zakona kada je za to ovlašćena zakonom. Takođe, smatraju da predlagač nije imao u vidu da je odredbom člana 278. b) navedenog zakona propisana obaveza Komisije da u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” broj 30/12), donese akt kojim će propisati postupke koji se smatraju manipulacijom na tržištu i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu, kao i obaveze učesnika na tržištu u cilju njihovog otkrivanja i sprečavanja. Navode da je Komisija, u skladu sa propisanom obavezom, 19. juna 2012. godine, donijela Pravilnik čijim, osporenim odredbama se, kako ističu, ne stvaraju nova prava i obaveze, jer su utvrđene Zakonom. S tim u vezi navode da je Komisija osporenim odredbama Pravilnika, u skladu sa Zakonom, utvrdila detaljnija pravila izvršavanja prava i dužnosti, odnosno da se ukazala potreba za preciznije utvrđivanje postupka, sadržaja izvještaja i drugih oblika koji se javljaju u materiji manipulacije, te da su netačni navodi predlagača o nesaglasnosti ovih odredaba Pravilnika sa navedenim ustavnim i zakonskim odredbama. Posebno se napominje da je Bosna i Hercegovina, potpisivanjem Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju, 16. juna 2008. godine, preuzela obavezu usklađivanja domaćeg zakonodavstva sa pravima Evropske zajednice (acquisem), te da je jedna od obaveza i implementacija direktiva koje obavezuju u pogledu ciljeva koje treba postići i u osporenoj oblasti, ali ostavljajući slobodu u pogledu izbora oblika i metoda za njihovu implementaciju. U odgovoru je navedeno da je Komisija, u skladu sa Zakonom o tržištu hartija od vrijednosti kojim je implementirana Direktiva 2003/6/EZ Evropskog parlamenta i vijeća od 28. 01.2003. godine o nezakonitoj kupoprodaji akcija i manipulacija tržištem (zloupotreba tržišta), preuzela odgovornost za nadzor nad poštovanjem odredaba donesenih na osnovu ove direktive i definisala manipulaciju kao krivično djelo, te da je, uzimajući u obzir Direktivu 2003/124/EZ od 22. 12. 2003. godine i Direktivu Komisije 2004/72/EZ od 29. 4. 2004. godine, propisala koji su to ne-sveobuhvatni signali, koji se sami po sebi ne bi nužno trebali smatrati manipulacijom i postojanje opravdanih razloga za sumnju da transakcija predstavlja nezakonitu kupoprodaju akcija ili manipulaciju. Pored toga, smatraju da je važno napomenuti da je Komisija članica IOSCO od 2001. godine, a od 5. 10. 2009. godine i potpisnica Međunarodnog memoranduma o razumijevanju IOSCO u pogledu konsultacija, saradnje i razmjene informacija. Na osnovu svega navedenog, predlažu da Sud, prijedlog odbaci.
Pravilnik o postupcima koji se mogu smatrati manipulacijom i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu i obavezama učesnika na tržištu s ciljem njihovog otkrivanja i sprečavanja (“Službeni glasnik Republike Srpske” broj 60/12), 19. juna 2012. godine, donijela je Komisija za hartije od vrijednosti Republike Srpske, na osnovu člana 254. stav 3., člana 260. stav 1. tačka a) i člana 278 b. Zakona o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 92/06. i 30/12).
Osporenim članom 2. Pravilnika, propisano je: da se pod manipulacijom na tržištu u smislu ovog pravilnika podrazumijevaju transakcije i nalozi za trgovanje kojima se daju ili koji će vjerovatno pružiti neistinite ili obmanjujuće signale ili informacije o ponudi, tražnji ili cijeni hartija od vrijednosti i kojima lice, odnosno lica koja djeluju zajednički održavaju cijenu jedne ili više hartija od vrijednosti na nerealnom ili vještačkom nivou, osim ukoliko lice koje je učestvovalo u transakciji ili dalo nalog dokaže da za to ima osnovane razloge i da su te transakcije i nalozi u skladu sa prihvaćenim tržišnim praksama na tom tržištu (stav (1) tačka a) 1) i 2)); transakcije ili nalozi za trgovanje u kojima se upotrebljavaju fiktivni postupci ili svaki drugi oblik obmane ili prevare (tačka b)); širenje informacija putem medija, uključujući i internet ili bilo kojim drugim putem kojim se prenose, odnosno kojima bi se mogle prenositi neistinite vijesti ili vijesti koje mogu izazvati zabludu o hartijama od vrijednosti, uključujući i širenje glasina i neistinitih vijesti i vijesti koje dovode u zabludu, a od strane lica koje je znalo ili je moralo znati da su te informacije neistinite ili da dovode u zabludu (tačka v)); širenje informacija od strane novinara koji obavljaju svoju profesionalnu dužnost procjenjuje se uzimajući u obzir pravila koja uređuju njihovu profesiju, osim ukoliko ta lica ne stiču, neposredno ili posredno, koristi ili prednosti od širenja tih informacija (stav (2)); da se u radnje i postupke koji se smatraju manipulacijama na tržištu, a proizlaze iz odredaba stava 1. ovog člana, naročito ubrajaju: aktivnosti jednog ili više lica koja djeluju zajednički kako bi obezbijedili dominantan položaj nad ponudom ili potražnjom hartije od vrijednosti koji za rezultat ima direktno ili indirektno namještanje kupovnih ili prodajnih cijena ili stvaranje drugih nepoštenih uslova trgovanja, kupovina ili prodaja hartija od vrijednosti pred zatvaranje trgovanja radi dovođenja investitora u zabludu, te iskorišćavanje povremenog ili redovnog pristupa tradicionalnim ili elektronskim medijima iznošenjem mišljenja o hartiji od vrijednosti ili indirekto o izdavaocu, i to tako što je to lice prethodno zauzelo poziciju u toj hartiji od vrijednosti i ostvarivalo korist nakon uticaja koje je iznošenje mišljenja imalo na cijenu te hartije, a da istovremeno javnosti nije objavilo postojanje sukoba interesa na odgovarajući i efikasan način (stav 3) tač. a) b) i v)).
Osporenim članom 3. stav (1) Pravilnika propisano je da će se pri procjeni aktivnosti koje mogu da predstavljaju zloupotrebu tržišta iz člana 2. stav 1. tačka a) ovog pravilnika razmatrati sljedeći indikatori koji sami po sebi ne znače da se u konkretnom slučaju radi o zloupotrebi tržišta, niti se podrazumijeva suprotno ako neka činjenica ili događaj nije naveden ovdje, već se prilikom procjene trebaju uzeti u obzir specifične okolnosti svakog pojedinačnog slučaja: a) u kojoj mjeri dati nalozi za trgovanje ili izvršene transakcije predstavljaju značajan dio dnevnog obima transakcija relevantnim finansijskim instrumentom regulisanom tržištu, posebno kada te aktivnosti vode do značajne promjene cijene hartije od vrijednosti; b) u kojoj su mjeri nalozi za trgovanje koje su izdala lica sa značajnom kupovnom ili prodajnom pozicijom u hartiji od vrijednosti ili transakcije koje su ta lica izvršila vode do značajnih promjena cijene hartije od vrijednosti ili izvedenih finansijskih instrumenata ili odnosne varijabile — uključene na regulisano tržište; v) da li izvršene transakcije dovode do stvarne promjene vlasništva nad hartijom od vrijednosti uključenoj na uređenom tržištu; g) u kojoj mjeri dati nalozi ili izvršene transakcije obuhvataju izmjenu pozicija u kratkom periodu i predstavljaju značajan dio dnevnog obima trgovanja relevantnom hartijom od vrijednosti na uređenom tržištu, te da li bi mogli biti povezani sa značajnim promjenama cijene hartije od vrijednosti uključene na uređeno tržište; d) u kojoj su mjeri dati nalozi ili izvršene transakcije koncentrisani u okviru kratkog vremenskog razdoblja tokom dnevnog trgovanja doveli do promjene cijene koja je slijedom toga promijenila smjer kretanja; đ) u kojoj mjeri dati nalozi mijenjaju prikaz najboljih cijena ponude ili potražnje hartije od vrijednosti uključene na tržište ili prikaz dubine tržišta koja je vidljiva učesnicima na tržištu, a uklonjeni su prije nego što su izvršeni i e) u kojoj su mjeri nalozi dati ili transakcije izvršene u specifično vrijeme (na kraju trgovanja) ili oko specifičnog vremena u kojem se izračunavaju referentne cijene (cijene zatvaranja) i rade druga izračunavanja, a iste vode do promjene cijena koje imaju uticaj na referentne cijene i izračunavanja.
Osporenim članom 4. stav (1) Pravilnika propisano je da će se, u svrhu primjene člana 2. stav 1. tačka b) ovog pravilnika, prilikom procjene koje aktivnosti bi mogle da predstavljaju zloupotrebu tržišta, razmotriti sljedeći indikatori koji sami po sebi ne znače da se u konkretnom slučaju radi o zloupotrebi tržišta, niti se podrazumijeva suprotno ako neka činjenica ili događaj nije naveden ovdje, već se prilikom procjene trebaju uzeti u obzir specifične okolnosti svakog pojedinačnog slučaja: a) prethodi li datim nalozima ili izvršenim transakcijama ili slijedi nakon njih širenje neistinitih, lažnih ili obmanjujućih informacija od strane lica koja su naloge dali ili transakcije izvršili ili lica koja su sa njima povezana i b) da li naloge daju ili transakcije izvršavaju lica koja, prije ili nakon što daju nalog ili izvrše transakciju, distribuiraju, neposredno ili posredstvom lica koja su sa njima povezana, istraživanja ili preporuke za ulaganje koje su netačne, pristrasne ili očigledno pod uticajem materijalnih interesa.
U postupku ocjenjivanja ustavnosti i zakonitosti osporenih čl. 2, 3. i 4. Pravilnika, Sud je imao u vidu da je tačkom 6. Amandmana XXXII na Ustav Republike Srpske, kojim je zamijenjen član 68. Ustava, utvrđeno da Republika, uređuje i obezbjeđuje, između ostalog, svojinske i obligacione odnose, pravni položaj preduzeća i drugih organizacija. Takođe, Sud je utvrdio da je odredbom člana 108. Ustava utvrđeno da zakoni, statuti i drugi propisi i opšti akti moraju biti u saglasnosti sa Ustavom, a propisi i opšti akti sa zakonom.
Pored navedenih ustavnih odredbi, Sud je imao u vidu i odredbe:
Zakona o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 92/06, 34/09, 30/12, 59/13 i 108/13), kojim je, pored ostalog, propisano: da pojam «manipulacija na tržištu hartija od vrijednosti» ima značenje stvaranja privida aktivne trgovine na tržištu hartija od vrijednosti putem kupovine, odnodno prodaje ili korišćenjem drugih sredstava u svrhu povećanja, odnosno smanjenja, podrške ili destabilizacije njihove tržišne vrijednosti (član 2. alineja 12); da je Komisija za hartije od vrijednosti Republike Srpske stalno i nezavisno pravno lice, osnovano radi uređivanja i kontrole emitovanja i prometa hartija od vrijednosti, čije su nadležnosti i obaveze utvrđene ovim zakonom (član 244); da radi sprovođenja i izvršavanja poslova utvrđenih ovim i drugim zakonom, Komisija donosi pravilnike, naredbe, uputstva, pravila i druge opšte akte (član 254. stav (3)); da je zabranjeno vršiti manipulaciju na tržištu hartija od vrijednosti, zabranjeno je uticati ili pokušati da se utiče na odluke drugih lica u pogledu kupovine ili prodaje hartija od vrijednosti, lažnim ili dvosmislenim izjavama, uključujući i obećanja, prognoziranja ili druge slične radnje upućene bilo kojem licu ili iskrivljivanjem i prikrivanjem svih značajnijih informacija koje određeno lice zna ili mora da zna, a koje se odnosi na emitenta i njegove hartije od vrijednosti (član 276); da je radi sprečavanja manipulacije na tržištu zabranjeno izvršiti transakciju hartijama od vrijednosti na način da njenim izvršenjem ne dođe do promjene zakonitog vlasnika, odnosno da se na drugi način stvori privid zaključenog posla i da je zabranjeno dati nalog za kupovinu ili prodaju hartija od vrijednosti, znajući da je dat ili će biti dat nalog za prodaju ili kupovinu te hartije od vrijednosti od istog ili drugog lica, po cijeni ili broju koji je isti ili približno isti, radi stvaranja privida cijene ili aktivnog trgovanja (član 277); da je zabranjeno obavljati transakcije sa hartijama od vrijednosti radi toga da se poveća cijena te hartije od vrijednosti, te na taj način podstaknu drugi investitori da kupe tu hartiju od vrijednosti, da je zabranjeno da se smanji cijena te hartije od vrijednosti, te na taj način podstaknu drugi investitori na prodaju te hartije od vrijednosti i da je zabranjeno da se stvori privid aktivne trgovine tom hartijom od vrijednosti, te na taj način podstaknu drugi investitori na kupovinu, odnosno prodaju te hartije od vrijednosti (član 278); da Komisija donosi akt kojim propisuje postupke koji se mogu smatrati manipulacijom na tržištu i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu, kao i obaveze učesnika na tržištu u cilju njihovog otkrivanja i sprečavanja, u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona (član 278 b); da će se, prema članu 292. stav (1), ko u namjeri da utiče na povećanje ili smanjenje cijene ili da stvori privid aktivnog trgovanja i time sebi ili drugom pribavi imovinsku korist ili da drugom prouzrokuje štetu: a) zaključi ili izvrši ugovor o prodaji hartija od vrijednosti sa ciljem da se stvori privid da je takav posao zaključen iako strane ne žele njegovo izvršenje, b) na berzi ili drugom uređenom javnom tržištu da nalog za kupovinu ili prodaju neke hartije od vrijednosti, znajući da je dat ili da će biti dat nalog za prodaju ili kupovinu te hartije od vrijednosti od drugog lica po cijeni i broju koji je isti ili približno isti ili ako sam da nalog i protunalog, v) širi vijesti o emitentu, hartijama od vrijednosti i drugim činjenicama za koje zna da su neistinite — kazniti novčanom kaznom ili kaznom zatvora do jedne godine, i stav (2), ako je krivičnim djelom iz stava 1. ovog člana pribavljena imovinska korist ili je drugom pričinjena šteta u iznosu većem od 1.500,00 KM, počinilac će se kazniti novčanom kaznom ili kaznom zatvora do dvije godine, te, prema članu 297. tačka 17), novčanom kaznom od 500 KM do 1.500 KM kazniće se fizičko lice ako obavlja transakcije sa hartijama od vrijednosti suprotno zabranama iz čl. 276. i 278. ovog zakona;
Krivičnog zakona Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 49/03, 37/06, 70/06 i 73/10), kojim je, između ostalog, propisano da nikome ne može biti izrečena kazna ili druga krivična sankcija za djelo koje, prije nego što je učinjeno, nije zakonom ili međunarodnim pravom bilo određeno kao krivično dijelo i opisana njegova obilježja i za koje nije bila zakonom propisana kazna (član 3) i da je krivično djelo protivpravno djelo kojim se povređuju ili ugrožavaju zaštićene vrijednosti i koje je, zbog svoje opasnosti, u zakonu određeno kao krivično dijelo i za njega propisana krivična sankcija (član 7. stav (1)) i
Zakona o prekršajima Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 34/06, 1/09, 29/10 i 109/11), gdje je, članom 1. stav (1), propisano da prekršaji predstavljaju kršenje javnog poretka ili propisa o ekonomskom i finansijskom poslovanju utvrđenih zakonom ili drugim propisom, za koje su određena obilježja i za koje su propisane sankcije, dok je članom 3. stav (1) propisano da se prekršaj i prekršajne sankcije mogu propisati zakonom, uredbom ili odlukom Vlade, odlukom skupštine grada, odnosno skupštine opštine.
Na osnovu navedenih ustavnih i zakonskih odredbi Sud je ocijenio da je Komisija, kao stalno i nezavisno pravno lice, osnovano radi uređivanja i kontrole emitovanja i prometa hartija od vrijednosti, osporeni pravilnik donijela saglasno navedenom ovlašćenju iz člana 278 b Zakona o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 92/06, 34/09, 30/12, 59/13 i 108/13). S obzirom na to da su osnovnim Zakonom o tržištu hartija od vrijednosti utvrđene opšta ovlašćenja Komisije u postupku sprovođenja nadzora, kao i opšte nadzorne mjere, izmjenama ovog zakona, iz 2012. godine, po ocjeni Suda, Komisiji je data veća samostalnost u propisivanju bližih uslova i načina sprovođenja ovih ovlašćenja. Naime, Sud je utvrdio da je Komisija, na osnovu zakonom propisane definicije manipulacije na tržištu hatrija od vrijednosti, te decidno navedenih zabrana manipulacija na tržištu, osporenim odredbama Pravilnika, ali i Pravilnikom u cjelini, bliže propisala one transakcije i naloge, kao i radnje i postupke, koji mogu stvoriti privid aktivne trgovine na tržištu hartija od vrijednosti, fiktivne postupke ili druge oblike obmane i prevare, odnosno zloupotrebu tržišta, te indikatore i signale, kao i način na koji se isti uzimaju u obzir prilikom sumnje na postupak koji se može smatrati manipulacijom, a koji je zakonom propisan kao krivično djelo, odnosno prekršaj. Dakle, Komisija je osporenim odredbama Pravilnika preciznije konkretizovala one postupke, sadržaj i mjerila koja su definisana u Zakonu o tržištu hartija od vrijednosti, zbog čega je neprihvatljiva tvrdnja predlagača da se na različite načine definiše i dodatno proširuju radnje i definicije koje bi mogle, pored onih zakonom propisanih, ući u dispoziciju prekršaja i krivičnog djela „manipulacije na tržištu“. Takođe, Sud je ocijenio neprihvatljivim i tvrdnje predlagača da se Pravilnikom ne sprovodi zakon, već ustanovljavaju prava koja nisu zasnovana na zakonu i da navedene definicije dovode u pravnu zabludu i pravnu nesigurnost sve učesnike na tržištu i da se gubi smisao donošenja Pravilnika, te dovodi u pitanje funkcionisanje tržišta kapitala. Naime, predlagač je, pored navedenog, te ukazivanjem na nezavidnu ulogu brokera u konkretno navedenim situacijama u sistemu trgovanja, kao i pogrešnom numeracijom pojedinih odredaba Zakona o tržištu hartija od vrijednosti, očigledno previdio sadržaj člana 75. Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” broj 30/12), ali i ciljeve određene pravom Evropske zajednice, koji se postižu preuzimanjem obaveze usklađivanja domaćeg zakonodavstva sa tim pravom, odnosno obavezom implementacije direktiva Evropskog parlamenta i Vijeća u zakone i druge propise nacionalnog prava. Komisija je, po ocjeni Suda, na osnovu potrebe da se postignu jednaki uslovi za sve učesnike na tržištu i da se osigura usklađenost sa drugim odredbama zakonodavstva Evropske zajednice u području manipulacije tržištem, osporenim odredbama čl. 2, 3. i 4. Pravilnika upravo propisala one postupke i ponašanja koji se mogu smatrati manipulacijom i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu, a koja se uzimaju u obzir kada nadležni organi provjeravaju sumnjive transakcije utvrđene zakonom. Pored navedenog, imajući u vidu da Komisija za obavljanje poslova iz svoje nadležnosti odgovara Narodnoj skupštini Republike Srpske, što znači da je formalno, u skladu sa Međunarodnim standardima, nacionalno regulatorno tijelo na finansijskom tržištu Republike Srpske, Sud je ocijenio da ne stoje navodi predlagača da se osporenim odredbama Pravilnika krše odredbe Zakona, kojim je, kako je navedeno, već potpuno određen institut manipulacije. Naime, s obzirom na to da je upravo Zakonom propisana nadležnost Komisije da donosi akt kojim propisuje postupke koji se mogu smatrati manipulacijom na tržištu i drugim oblicima zloupotrebe na tržištu, kao i obaveze učesnika na tržištu u cilju njihovog otkrivanja i sprečavanja, to, po ocjeni Suda, ne isključuje mogućnost da se odabere najprikladniji način za regulisanje manipulacija tržištem u praksi, kao i definicije prihvaćenih tržišnih praksi, te da se u obzir uzimaju i nova dostignuća na finansijskom tržištu, odnosno moderne metode komunikacije koje omogućavaju veću jednakost u pristupu finansijskim informacijama, čime se povećava i rizik manipulacija tržištem.
Imajući u vidu ocjenu Suda o neprihvatljivosti tvrdnje predlagača da su osporenim odredbama Pravilnika propisana prava i obaveze koja nisu zasnovana na Zakonu o tržištu hartija od vrijednosti (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 92/06, 34/09 i 30/12), Krivičnom zakonu Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 49/03, 37/06, 70/06 i 73/10) i Zakonu o prekršajima Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 34/06 i 1/09), Sud je ocijenio da su ove odredbe u saglasnosti i sa odredbama člana 20. stav (1) i člana 108. Ustava Republike Srpske.
S obzirom na to da je ovim odlučeno o ustavnosti i zakonitosti osporenih odredaba Pravilnika, bespredmetno je razmatrati zahtjev predlagača za obustavljanje primjene ovih odredbi do donošenja konačne odluke.
Na osnovu izloženog Sud je odlučio kao u izreci ove odluke.
Ovu odluku Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, Zoran Lipovac, prof. dr Duško Medić, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.
Broj: U-81/12 PREDSJEDNIK
26. jun 2014. godine USTAVNOG SUDA
Džerard Selman