Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske i člana 37. stav 1. tačka a), člana 40. stav 5. i člana 61. stav 1. tačke g) i d) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj dana 25. oktobra 2023. godine, donio je
R J E Š E Nj E
Ne prihvata se inicijativa za ocjenjivanje ustavnosti člana 26. stav 3. Zakona o eksproprijaciji („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 112/06, 37/07, 66/08, 110/08 i 79/15).
Ne prihvata se inicijativa za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti člana 2. Odluke o ukidanju statusa javnog dobra broj: 04/1-012-2-693/19 od 7. marta 2019. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 24/19).
O b r a z l o ž e nj e
„Integral inženjering“ a.d. Laktaši dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za ocjenjivanje ustavnosti člana 26. stav 3. Zakona o eksproprijaciji („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 112/06, 37/07, 66/08, 110/08 i 79/15) i za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti tačke 2. Odluke o ukidanju statusa javnog dobra broj: 04/1-012-2-693/19 od 7. marta 2019. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 24/19), koju je donijela Vlada Republike Srpske. Davalac inicijative osporava član 26. stav 3. Zakona o eksproprijaciji u odnosu na tačke 6. i 18. Amandmana XXXII kojim je zamijenjen član 68. Ustava Republike Srpske, članove 54, 56. i 60. Ustava i član 1. Protokola 1. uz Evropsku konvenciju o ljudskim pravima i osnovnim slobodama. U inicijativi se navodi da primjenom osporene zakonske odredbe Republička uprava za geodetske i imovinsko-pravne poslove Republike Srpske, u čijoj nadležnosti je vođenje i održavanje javnih evidencija o nekretninama, odbija da izvrši sprovođenje kupoprodajnog ugovora u javnim evidencijama o nekretninama ukoliko postoji zabilježba postupka eksproprijacije na nekretninama, a ukoliko i dođe do promjene vlasništva na nepokretnostima koje su predmet eksproprijacije, organ koji vodi postupak, kao i zastupnik korisnika eksproprijacije ne prihvataju učešće u postupku novog vlasnika nepokretnosti, smatrajući da sprovedena promjena nema pravno dejstvo u odnosu na korisnika eksproprijacije. U inicijativi se ukazuje na sadržaj člana 99. Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske i navodi da osim zabilježbe opterećenja i otuđenja i zabilježbi koje se odnose na lično svojstvo vlasnika nepokretnosti, nijedna zabilježba ne ograničava vlasnika da raspolaže u punom obimu svojim vlasničkim pravima. Davalac inicijative smatra da postojanje zabilježbe o pokrenutom postupku eksproprijacije ne može ograničavati vlasnika nepokretnosti da u punom obimu raspolaže svojim vlasničkim pravima na toj nepokretnosti, te stoga navodi da ukoliko osporena zakonska odredba utvrđuje zabranu uknjižbe novog vlasnika na nepokretnosti koja je predmet eksproprijacije, na osnovu kupoprodajnog ugovora ili rješenja o nasljeđivanju ili drugog valjanog pravnog posla, ili prava na primjenu člana 11. Zakona o eksproprijaciji, na visinu naknade i slično, onda je ona u suprotnosti sa navedenim ustavnim odredbama.
Vezano za tačku 2. osporene odluke o ukidanju statusa javnog dobra, u inicijativi se navodi da je ona u suprotnosti sa članovima 10, 16, tačkama 6. i 18. Amandmana XXXII kojim je zamijenjen član 68. Ustava, članovima 60, 66. stav 2, 54, 56. i 90. stav 1. tač. 3 i 4. Ustava Republike Srpske, članom 1. Protokola 1, članom 6. stav 1. i članom 14. Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, članom 52. stav 1. Zakona o stvarnim pravima, članom 33. Zakona o republičkoj upravi („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 115/18, 111/21, 15/22 i 56/22) i članom 28. stav 2. i 3. Zakona o eksproprijaciji („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 112/06, 37/07, 110/08 i 79/15). S tim u vezi se navodi da je Vlada Republike Srpske donošenjem tačke 2. osporene odluke prekoračila svoja ustavna i zakonska ovlašćenja, jer po mišljenju davaoca inicijative, nije bila nadležna da odlučuje o pravu svojine na predmetnim nepokretnostima i naloži brisanje upisanih korisnika zemljišta u katastarskom operatu, s obzirom na to da je to u isključivoj nadležnosti Republičke uprave za geodetske i imovinsko-pravne poslove. Pored toga se navodi da je tačka 2. osporene odluke u suprotnosti sa članom 52. stav 1. Zakona o stvarnim pravima, kao i da je donošenjem iste onemogućena primjena člana 28. stavovi 2. i 3. Zakona o eksproprijaciji, kojom bi upisani posjednici na nekretninama iz tačke 1. ove odluke imali zakonsko pravo da u postupku eksproprijacije kao prethodno pitanje dokažu i eventualno vlasništvo na predmetnim nepokretnostima, te ostvare pravo na naknadu za eksproprisanu imovinu.
U dopuni inicijative koja je naknadno dostavljena Sudu, davalac inicijative suštinski ističe da upis zabilježbe eksproprijacije prema osporenoj zakonskoj odredbi znači zabranu raspolaganja nepokretnošću na kojoj je upisana zabilježba, što je u suprotnosti sa Ustavom, navodeći sa druge strane, da osporena zakonska odredba jasno i precizno dozvoljava promjenu vlasništva, odnosno bilo koju vrstu otuđenja nepokretnosti na kojoj postoji zabilježba eksproprijacije, ali je za davaoca inicijative sporno propisivanje da ta promjena nema pravnog dejstva u odnosu na korisnika eksproprijacije. U vezi s tim se ističe da, ukoliko u postupku eksproprijacije dođe do promjene vlasništva na eksproprisanoj nepokretnosti, novi vlasnik nepokretnosti neće moći da zaštiti svoja vlasnička prava i to prvenstveno pravo na naknadu za eksproprisanu nepokretnost, jer za korisnika eksproprijacije novi vlasnik nije stranka u postupku. Ističući da je na navedeni način onemogućeno novom vlasniku nekretnine koja je predmet eksproprijacije da štiti svoja vlasnička prava, davalac inicijative pored već navedenih ustavnih odredaba, osporenu zakonsku odredbu osporava i u odnosu na članove 5, 10, 16, 55. i 108. Ustava Republike Srpske. Vezano za sadržaj osporenog člana 2. Odluke o ukidanju statusa javnog dobra broj: 04/1-012-2-693/19 od 7. marta 2019. godine u dopuni inicijative se navodi da je odlučivanjem kao u istoj onemogućena sudska zaštita.
Narodna skupština Republike Srpske nije Sudu dostavila odgovor na inicijativu i dopunu inicijative.
Osporenim članom 26. stav 3. Zakona o eksproprijaciji („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 112/06, 37/07, 66/08, 110/08 i 79/15) je propisano da otuđenje nepokretnosti u pogledu koje je izvršena zabilježba eksproprijacije, kao i promjena drugih odnosa na nepokretnosti (promjena vlasništva i dr.) nema pravnog dejstva u odnosu na korisnika eksproprijacije.
Odluku o ukidanju statusa javnog dobra broj: 04/1-012-2-693/19 od 7. marta 2019. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 24/19) donijela je Vlada Republike Srpske na osnovu člana 43. stav 3. Zakona o Vladi Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 118/08), a u vezi sa članom 2. stav 1. i članom 5. stav 1. Zakona o posebnom postupku eksproprijacije radi izgradnje auto-puta koridor 5c kroz Republiku Srpsku i izgradnje dionice auto-puta koridor „9. januar“ Banjaluka - Doboj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 61/18), članom 4. stav 1. i članom 189. Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 6/12, 110/16 i 62/18). Tačkom 1. ove odluke utvrđuje se ukidanje statusa javnog dobra na tačno određenim katastarskim česticama upisanim u zemljišnoj knjizi kao Iskaz 1 javno dobro, a u katastarskom operatu kao posjed individualno navedenih fizičkih lica.
Osporenim članom 2. ove odluke je propisano da će na nepokretnostima iz tačke 1. ove odluke Republička uprava za geodetske i imovinsko-pravne poslove, Područna jedinica Doboj, Zemljišno-knjižno odjeljenje izvršiti brisanje upisa Iskaz 1 javno dobro i upisati ih u novi zk. uložak k.o. Kostajnica kao svojinu Republike Srpske sa 1/1 dijela, a u katastarskom operatu izvršiće upis posjeda u korist Republike Srpske sa 1/1 dijela.
Prilikom ocjene osporene zakonske odredbe Sud je imao u vidu da je odredbama Ustava Republike Srpske na koje se ukazuje u inicijativi, kao i odredbama Ustava koje su po ocjeni Suda od značaja za ocjenu ustavnosti osporene zakonske odredbe utvrđeno: da se ustavno uređenje Republike temelji na garantovanju i zaštiti ljudskih sloboda i prava u skladu sa međunarodnim standardima, vladavini prava i tržišnoj privredi (član 5. alineje 1, 4. i 5); da su građani Republike ravnopravni u slobodama, pravima i dužnostima, jednaki su pred zakonom i uživaju istu pravnu zaštitu, bez obzira na rasu, pol, jezik, nacionalnu pripadnost, vjeroispovijest, socijalno porijeklo, rođenje, obrazovanje, imovno stanje, političko i drugo uvjerenje, društveni položaj ili drugo lično svojstvo (član 10); da svako ima pravo na jednaku zaštitu svojih prava u postupku pred sudom ili drugim državnim organom i organizacijom (član 16. stav 1); da svi oblici svojine imaju jednaku pravnu zaštitu (član 54); da se jamči pravo nasljeđivanja u skladu sa zakonom (član 55); da se zakonom može ograničiti ili oduzeti pravo svojine uz pravičnu naknadu (član 56); da fizička i pravna lica ostvaruju svojinska prava na nepokretnosti prema njihovoj prirodi i namjeni, u skladu sa zakonom (član 60. stav 1); da Republika uređuje i obezbjeđuje, između ostalog, svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblike svojine, kao i druge odnose od interesa za Republiku, u skladu sa Ustavom (tač. 6. i 18. Amandmana XXXII na Ustav kojim je zamijenjen član 68. Ustava); da zakoni statuti, drugi propisi i opšti akti moraju biti u saglasnosti sa Ustavom, da propisi i drugi opšti akti moraju biti u saglasnosti sa zakonom (član 108); da Ustavni sud odlučuje o saglasnosti zakona, drugih propisa i opštih akata sa Ustavom i o saglasnosti propisa i opštih akata sa zakonom (član 115 stav 1. tač. 1. i 2).
Pored navedenog Sud je uzeo u obzir da su Zakonom o eksproprijaciji („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 112/06, 37/07, 66/08, 110/08 i 79/15) uređeni uslovi, način i postupak eksproprijacije nepokretnosti za izgradnju objekata od opšteg interesa, odnosno izvođenje radova od opšteg interesa (član 1). Relevantnim odredbama ovog zakona je propisano: da je prema ovom zakonu eksproprijacija oduzimanje ili ograničavanje prava vlasništva na nepokretnostima uz pravičnu naknadu koja ne može biti niža od tržišne vrijednosti nepokretnosti (član 2); da su predmet eksproprijacije nepokretnosti u vlasništvu fizičkih i pravnih lica (član 4); da se nepokretnost može eksproprisati nakon što je na način određen ovim zakonom utvrđen opšti interes za izgradnju objekata, odnosno izvođenje drugih radova na toj nepokretnosti (član 5. stav 1); da se eksproprijacija može vršiti za potrebe Republike Srpske i jedinice lokalne samouprave, ako zakonom nije drukčije određeno (korisnik eksproprijacije) (član 6. stav 1); da eksproprijacijom nepokretnost postaje vlasništvo korisnika eksproprijacije (potpuna eksproprijacija), a potpunom eksproprijacijom prestaju, pored prava vlasništva ranijeg vlasnika, i druga prava na toj nepokretnosti (član 7. stav 1. i stav 2); da za eksproprisanu nepokretnost vlasniku pripada naknada u drugoj nepokretnosti, a ako korisnik eksproprijacije ne može obezbijediti takvu nepokretnost određuje se pravična naknada u novcu, koja ne može biti niža od tržišne vrijednosti nepokretnosti koja se ekspropriše (član 12. stav 1); da naknadu za eksproprisanu nepokretnost snosi korisnik eksproprijacije (član 12. stav 5); da prijedlog za eksproprijaciju može podnijeti korisnik eksproprijacije nakon utvrđenog opšteg interesa za izgradnju objekata ili izvođenje radova (član 23. stav 1); da će poslije prijema prijedloga za eksproprijaciju nadležni organ uprave, po službenoj dužnosti, obavijestiti bez odgađanja vlasnika da je podnesen prijedlog za eksproprijaciju njegovih nepokretnosti, uz upozorenje iz člana 56. ovog zakona (član 26. stav 1); da će se po službenoj dužnosti izvršiti zabilježba eksproprijacije u zemljišnim i drugim javnim knjigama u kojima se vode podaci o nepokretnostima (član 26. stav 2); da korisnik eksproprijacije i vlasnik nepokretnosti mogu pred organom uprave do donošenja rješenja iz člana 28. ovog zakona sklopiti sporazum, te da sporazum ima snagu izvršne isprave (član 27. stav 1. i 4); da rješenje o prijedlogu za eksproprijaciju donosi organ uprave na čijoj teritoriji se nalazi nepokretnost za koju se eksproprijacija predlaže (član 28. stav 1); da će prije donošenja rješenja o eksproprijaciji organ uprave saslušati vlasnika nepokretnosti o činjenicama u vezi sa eksproprijacijom, a ako postoji neslaganje zemljišno-knjižnog i faktičkog stanja na nepokretnosti, raspraviće se pravo vlasništva kao prethodno pitanje i druga prethodna pitanja (član 28. stav 2. i 3); da rješenje kojim se usvaja prijedlog za eksproprijaciju pored ostalog, sadrži naznačenje korisnika eksproprijacije, naznačenje nepokretnosti koja se ekspropriše uz navođenje podataka iz zemljišnih i drugih javnih knjiga u kojima se vode podaci o nepokretnostima, naznačenje vlasnika i drugog nosioca stvarnog prava eksproprisane nepokretnosti i njegovo prebivalište (član 30. tač. b, g. i d); da raniji vlasnik nema pravo na naknadu troškova za ulaganje u zemljište i zgrade koje je izvršio nakon što je pisano obaviješten od organa uprave o podnesenom prijedlogu za eksproprijaciju, osim onih troškova koji su bili neophodni za redovno korišćenje nepokretnosti (član 56); da je poslije pravosnažnosti rješenja o eksproprijaciji organ uprave dužan da bez odgađanja zakaže i održi usmenu raspravu za sporazumno određivanje naknade (član 68. stav 1), a ako se ne postigne sporazum o naknadi u roku od dva mjeseca od dana pravosnažnosti rješenja o eksproprijaciji, organ uprave će bez odgađanja dostaviti pravosnažno rješenje o eksproprijaciji sa svim spisima nadležnom sudu na čijem području se nalazi eksproprisana nepokretnost, radi određivanja naknade u vanparničnom postupku (član 70. stav 1); da je postupak za određivanje naknade za eksproprisanu nepokretnost hitan (član 71).
Takođe, članom 98. Zakonom o premjeru i katastru Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 6/12, 110/16, 62/18 i 90/23) je propisano da je zabilježba upis kojim se u katastar nepokretnosti upisuju činjenice koje su od značaja za zasnivanje, izmjenu, prestanak ili prenos stvarnih prava na nepokretnostima, koje se odnose na ličnost imaoca prava, na samu nepokretnost ili na pravne odnose povodom nepokretnosti, te da, od upisa zabilježbe koja je od značaja za zasnivanje, izmjenu, prestanak ili prenos stvarnih prava na nepokretnostima, sva raspolaganja imaoca prava i upisi u katastru nepokretnosti koji su protivni svrsi upisane zabilježbe su uslovni i zavise od ishoda rješavanja stvarnih prava na nepokretnosti zbog kojih je zabilježba upisana. Članom 99. tačka d) ovog zakona je propisano da se zabilježbom vrši upis činjenica koje se, pored ostalog, odnose na pokretanje postupka eksproprijacije nepokretnosti.
Polazeći od navedenih ustavnih odredaba Sud je ocijenio da je zakonodavac saglasno svojim ustavnim ovlašćenjima da uređuje i obezbjeđuje između ostalog svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblike svojine, kao i druge odnose od interesa za Republiku, u skladu sa Ustavom, osporenim zakonom uredio uslove, način i postupak eksproprijacije nepokretnosti za izgradnju objekata od opšteg interesa, odnosno izvođenje radova od opšteg interesa. Takođe, Sud je utvrdio da u domenu eksproprijacije nepokretnosti ovlašćenja Republike proizlaze iz njenog Ustavom utvrđenog prava da, uz pravičnu naknadu, zakonom ograniči ili oduzme pravo svojine, odnosno pravu Republike da se u cilju ostvarenja opšteg interesa miješa u imovinska prava fizičkih i pravnih lica, sopstvenika nepokretnosti, gdje je oduzimanje ili ograničavanje prava svojine ranijeg vlasnika zasnovano na opštem interesu prethodno utvrđenom Zakonom ili odlukom Vlade i neodvojivo je povezano sa utvrđivanjem i isplatom pravične naknade za eksproprisanu nepokretnost.
U skladu sa navedenim ustavnim ovlašćenjima zakonodavac je u okviru odredbi predmetnog zakona koje uređuju postupak eksproprijacije u članu 26. između ostalog propisao da po prijemu prijedloga za eksproprijaciju nadležni organ uprave po službenoj dužnosti, bez odgađanja, obavještava vlasnika da je podnesen prijedlog za eksproprijaciju njegovih nepokretnosti uz upozorenje iz člana 56. ovog zakona da će se po službenoj dužnosti izvršiti zabilježba eksproprijacije u zemljišnim i drugim javnim knjigama o pokrenutom postupku eksproprijacije, a u osporenom stavu 3. istog člana je propisao da otuđenje nepokretnosti u pogledu koje je izvršena zabilježba eksproprijacije, kao i promjena drugih odnosa na nepokretnosti (promjena vlasništva i dr.), nema pravnog dejstva u odnosu na korisnika eksproprijacije. Po ocjeni Suda osporeni član 26. stav 3. navedenog zakona, suprotno navodima davaoca inicijative, ne propisuje zabranu raspolaganja nepokretnošću na kojoj postoji zabilježba eksproprijacije, niti uređuje procesnopravni položaj učesnika u postupku eksproprijacije. Takođe, po ocjeni Suda osporena zakonska odredba ne uređuje ni pitanje naknade niti postupak za određivanje naknade za eksproprisanu nepokretnost. Po ocjeni Suda osporeni član 26. stav 3. Zakona propisuje pravno dejstvo zabilježbe eksproprijacije u zemljišnim i drugim javnim knjigama, koja ima karakter privremenog upisa i obavještenja vlasniku i svim trećim licima da je pokrenut postupak eksproprijacije. Svrha tog upisa je da se u postupku do pravosnažnosti rješenja o eksproprijaciji zaštite prava korisnika eksproprijacije u slučaju promjene vlasništva i drugih odnosa na nepokretnosti, a što može biti od uticaja na obaveze korisnika eksproprijacije, s obzirom na to da je korisnik eksproprijacije, u skladu sa zakonom, uvijek obaveznik plaćanja naknade. Međutim, kako je davalac inicijative odredbu člana 26. stav 3. Zakona o eksproprijaciji osporio u odnosu na odredbe članova 54, 55, 56, 60. i tačaka 6. i 18. Amandmana XXXII kojim je zamijenjen član 68. Ustava Republike Srpske, cijeneći prethodno izražen stav, Sud je ocijenio da se tako dati navodi inicijative ne mogu dovesti u vezu sa sadržinom navedenih ustavnih odredaba, slijedom čega su navodi davaoca inicijative ocijenjeni kao neosnovani.
Takođe, Sud je ocijenio da u konkretnom slučaju nije povrijeđeno ustavno načelo vladavine prava iz člana 5. Ustava, jer propisivanje kao u osporenoj odredbi ne dovodi u pitanje pravnu sigurnost građana, već je upravo u funkciji obezbjeđivanja vladavine prava i pravne sigurnosti, s obzirom na to da zabilježba eksproprijacije, saglasno načelu javnog povjerenja u zemljišne knjige, odnosno načelu javnosti i načelu pouzdanja u katastar nepokretnosti, kao javni registar o nepokretnostima, ima karakter obavještenja javnosti o svim činjenicama koje su od značaja za zasnivanje, izmjenu, prestanak ili prenos stvarnih prava na nepokretnostima, odnosno na samu nepokretnost ili na pravne odnose povodom nepokretnosti. Po ocjeni Suda osporenom zakonskom odredbom nije povrijeđeno načelo jednakosti i ravnopravnosti iz člana 10. Ustava, budući da se osporena zakonska odredba jednako odnosi na sva lica koja se nalaze u istoj pravnoj situaciji propisanoj ovom odredbom.
Dalje, kako se sadržaj osporene zakonske odredbe ne može dovesti u vezu sa pravom na jednaku zaštitu u postupku pred sudom i drugim državnim organima i organizacijama, niti pravom na žalbu ili drugo pravno sredstvo, Sud je ocijenio da navedena prava iz člana 16. Ustava Republike Srpske nisu povrijeđena.
Na osnovu navedenog Sud je ocijenio da osporena zakonska odredba nije u suprotnosti sa Ustavom, te da u konkretnom slučaju nije narušeno načelo ustavnosti iz člana 108. Ustava Republike Srpske.
Navode davaoca inicijative o navodnoj ili očiglednoj nepravilnoj primjeni propisa Sud nije razmatrao, jer prema članu 115. Ustava ovaj sud nije nadležan da ocjenjuje primjenu opšteg akta.
Kako osporena zakonska odredba ne dovodi u pitanje ustavne garancije na koje se ukazuje u inicijativi, to ne postoji osnov za razmatranje eventualne povrede prava iz člana 1. Protokola 1. uz Evropsku konvenciju o ljudskim pravima i osnovnim slobodama.
Takođe, Sud je prilikom razmatranja osporene odluke o ukidanju statusa javnog dobra utvrdio da se ova odluka odnosi na individualno određena lica, odnosno na konkretan postupak ukidanja statusa javnog dobra na zemljištu određenom po površini i broju katastarske čestice u zemljišnoj knjizi i katastarskom operatu, čiji su posjednici ta lica.
S obzirom na navedeno, Sud je utvrdio da Odluka o ukidanju statusa javnog dobra broj: 04/1-012-2-693/19 od 7. marta 2019. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 24/19) po svojoj formi i sadržini ima karakter pojedinačnog, a ne opšteg pravnog akta, te je stoga, na osnovu člana 37. stav 1. tačka a) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12) odlučio da zbog nenadležnosti ne prihvati inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti člana 2. osporene odluke.
Kako je u toku prethodnog postupka pravno stanje potpuno utvrđeno i prikupljeni podaci pružaju pouzdan osnov za odlučivanje, Sud je na osnovu člana 40. stav 5. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12) odlučio bez donošenja rješenja o pokretanju postupka.
Na osnovu izloženog Sud je odlučio kao u izreci ovog rješenja.
Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i sudije: Vojin Bojanić, Svetlana Brković, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Radomir V. Lukić, prof. dr Ivanka Marković, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.
PREDSJEDNIK
USTAVNOG SUDA
Mr Džerard Selman
Broj: U-62/22
25. oktobar 2023. godine