Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 37. stav 1. tačka b), člana 40. stav 5, člana 57. tačka a) i člana 61. stav 1. tač. g) i d) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske (''Službeni glasnik Republike Srpske'' br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 26. marta 2025. godine, d o n i o je

R J E Š E Nj E

Ne prihvata se inicijativa za ocjenjivanje ustavnosti člana 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 110/24).

Obustavlja se postupak za ocjenjivanje ustavnosti člana 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 112/23).

Ne prihvata se inicijativa za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti člana 2. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 119/21), člana 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 105/19), člana 9. tačka 2. podtačka 3. Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 11/19), člana 1. tačka 3. podtačka 2. Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 66/18), člana 1. tačka đ), a u vezi sa tačkom e) Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 64/08) i Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u oblasti obrazovanja, nauke i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 62/06) u dijelu „Pregled poslova i radnih zadataka za osnovne škole sa platnim koeficijentima“.

O b r a z l o ž e nj e

Jugoslav Ilić iz Čelinca dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za pokretanje postupka za ocjenu ustavnosti člana 9. Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 112/23). Međutim, postupajući po nalogu Suda, davalac inicijative je ovu inicijativu dopunio tako što je naveo da osporava član 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 110/24), član 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 112/23), član 2. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 119/21), član 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 105/19), član 9. tačka 2. podtačka 3. Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 11/19), član 1. tačka 3. podtačka 2. Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 66/18), član 1. tačka đ), a u vezi sa tačkom e) Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 64/08) i Posebni kolektivni ugovor za zaposlene u oblasti obrazovanja, nauke i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 62/06) u dijelu „Pregled poslova i radnih zadataka za osnovne škole sa platnim koeficijentima“. Po mišljenju davaoca inicijative osporenim propisivanjem su nastavnici sa višom stručnom spremom diskriminisani u odnosu na nastavnike sa visokom školskom spremom kojima je za isti rad određen viši platni koeficijent, a što je, kako navodi, u nesaglasnosti sa preambulom i članom 108. Ustava Republike Srpske, te Ustavom Bosne i Hercegovine (Aneks 1. tačka 8). U razlozima inicijative davalac inicijative ukazuje „na član 49. stav 3. Ustava koji omogućava pozivanje na Ustav Bosne i Hercegovine ako je to za pojedinca povoljnije“ sa kojim dovodi u vezu član 7. tačka a) podtačka i) Međunarodnog pakta o ekonomskim, socijalnim i kulturnim pravima, član 4. stav 1. tačka 3. Evropske socijalne povelje, te Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda koji akti „imaju prioritet nad svim drugim zakonima“ i predlaže da Sud ukine odredbe navedenih akata u kojima je „vidljiva neravnopravnost u plaćanju jednakog rada“. Uz to, predlaže da Sud „u skladu sa članom 17. Ustava odredi naknadu (sa zakonskim zateznim kamatama) podnosiocu inicijative za sve vrijeme u kojem mu je pravo na pravičnu naknadu bilo oduzeto, kao i na prava iz oblasti penzionog osiguranja“ i „naloži Vladi i Skupštini Republike Srpske da u posljednji zakon o osnovnom obrazovanju ponovo uvrste ovu kategoriju zaposlenih jer se u odredbama zakona pominju samo radnici sa obrazovanjem po Bolonjskom procesu i koji imaju tzv. ETC bodove“.

Narodna skupština Republike Srpske dostavila je Sudu odgovor u kome navodi da inicijativa nije osnovana jer davalac inicijative na pogrešan način tumači propise na koje se poziva, pri čemu je dovođenje u vezu osporenog člana Zakona sa konkretnim članovima Ustava neprecizno i nepotpuno. U odgovoru se, između ostalog, ukazuje da Ustav ne poznaje ograničenja u pogledu nadležnosti zakonodavca da zakonom reguliše pravo na zaradu po osnovu rada, propiše visinu platnih koeficijenata za pojedine platne grupe i podgrupe zaposlenih lica i procijeni na koji način će vrednovati pojedina radna mjesta. S tim u vezi, u odgovoru se tvrdi da je zakonodavac pri donošenju predmetnog zakona, kojim je uredio način utvrđivanja plata zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima, ostao u granicama svojih Ustavom zajamčenih ovlašćenja, u skladu sa tačkom 12. Amandmana XXXII na Ustav Republike Srpske kojim je zamijenjen član 68. Ustava, prema kojoj Republika uređuje i obezbjeđuje, između ostalog, radne odnose, zapošljavanje i obrazovanje. U odgovoru se, takođe, tvrdi da zakonodavac ima slobodu da propiše, rukovodeći se razlozima cjelishodnosti, na koji način će regulisati ostvarivanje pojedinih Ustavom zagarantovanih prava, kao i da Ustavni sud, shodno odredbama člana 115. Ustava, nije nadležan da ocjenjuje cjelishodnost i opravdanost predviđenih zakonskih rješenja. Uz to, u odgovoru se tvrdi da se osporeno zakonsko rješenje podjednako odnosi na sva zaposlena lica koja pripadaju istoj platnoj grupi, odnosno podgrupi i stavlja ih u jednak položaj pri ostvarivanju njihovih prava. Na kraju, u odgovoru se ističe da nezadovoljstvo određenim zakonskim rješenjem ne može biti predmet ocjene ustavnosti, već isključivo predmet zakonodavne procedure, te predlaže da Sud predmetnu inicijativu ne prihvati.

Osporenim članom 1. Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 110/24) izmijenjena je, u Zakonu o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 11/19, 105/19, 49/21, 119/21, 68/22, 132/22 i 112/23) u članu 9. tačka 2, i to tako što je druga platna grupa razvrstana u četiri platne podgrupe na sljedeći način: pomoćnik direktora (visoka stručna sprema) sa platnim koeficijentom 24,42 (podtačka 1), stručni saradnici: pedagog, psiholog, logoped, defektolog, specijalni edukator - rehabilitator, socijalni radnik (visoka stručna sprema) sa platnim koeficijentom 24,04 (podtačka 2), nastavnik, bibliotekar, sekretar, računovođa (visoka stručna sprema) sa platnim koeficijentom 23,58 (podtačka 3), voditelj produženog boravka, voditelj boravka (visoka stručna sprema) sa platnim koeficijentom 23,31 (podtačka 4), te tačka 3. tako što je treća platna grupa razvrstana u tri platne podgrupe na sljedeći način: pomoćnik direktora (viša stručna sprema) sa platnim koeficijentom 20,38 (podtačka 1), nastavnik, učitelj (sa završenom učiteljskom školom i stručni učitelj muzičke i likovne kulture) (viša stručna sprema) sa platnim koeficijentom 20, 76 (podtačka 2), te voditelj produženog boravka, voditelj boravka, bibliotekar, sekretar, računovođa (viša stručna sprema) sa platnim koeficijentom 18,84 (podtačka 3).

Ustavni sud je utvrdio da je od prestanka važenja osporenih odredaba Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 119/21), Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 105/19), Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 11/19), Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 66/18), Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 64/08) i Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u oblasti obrazovanja, nauke i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 62/06) do podnošenja inicijative proteklo više od jedne godine.

Naime, osporeni član 2. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 119/21) prestao je da važi 23. jula 2022. godine stupanjem na snagu Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 68/22), tako što je odredbama člana 1. navedenog zakona izmijenjen član 9. Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 11/19, 105/19, 49/21 i 119/21); osporeni član 1. tačka 2. podtačka 3. Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 105/19) prestao je da važi 4. juna 2021. godine stupanjem na snagu Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 49/21), tako što je odredbama člana 1. navedenog zakona izmijenjen član 9. Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 11/19 i 105/19); osporeni član 9. Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 11/19), u osporenom dijelu, prestao je da važi 18. decembra 2019. godine, stupanjem na snagu Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 105/19) jer je odredbama člana 1. navedenog zakona izmijenjen član 9. osnovnog teksta; Zakon o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 66/18), čije su odredbe osporene, prestao je da važi 20. februara 2019. godine, stupanjem na snagu Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 11/19), pošto je članom 22. ovog zakona propisano da stupanjem na snagu ovog zakona prestaju da važe odredbe Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 66/18), koje se odnose na osnovne i srednje škole i đačke domove; Zakon o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 64/08) prestao je da važi 2. maja 2014. godine, stupanjem na snagu Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 31/14), kojim je u članu 24. propisano da stupanjem na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 118/07, 64/08, 116/09 i 116/12).

Uz to, Posebni kolektivni ugovor za zaposlene u oblasti obrazovanja, nauke i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 62/06) prestao je da važi 5. marta 2008. godine, stupanjem na snagu Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u oblasti obrazovanja i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 17/08). Naime, članom 64. stav 2. propisano je da stupanjem na snagu ovog kolektivnog ugovora prestaje da važi Posebni kolektivni ugovor za zaposlene u oblasti obrazovanja, nauke i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 62/06).

Prema tački 2. Amandmana XLII kojom je dopunjen član 115. Ustava Republike Srpske, Ustavni sud može ocjenjivati ustavnost zakona i ustavnost propisa i opštih akata koji su prestali da važe ako od prestanka važenja do pokretanja postupka nije proteklo više od jedne godine, a prema članu 37. stav 1. tačka b) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske Sud neće prihvatiti inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti kada utvrdi da je inicijativa podnesena po isteku godine dana od dana prestanka važenja akata čija se ustavnost, odnosno zakonitost osporava.

Imajući u vidu da je od prestanka važenja osporenih odredaba Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 11/19), Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 105/19), Zakona o izmjenama i dopuni Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 119/21), Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 66/18), Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u oblasti prosvjete i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 64/08) i Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u oblasti obrazovanja, nauke i kulture Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 62/06) do pokretanja postupka (13. marta 2024. godine) proteklo više od jedne godine, Sud je, na osnovu odredbe člana 37. stav 1. tačka b) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske”, br. 104/11 i 92/12), odlučio da ne prihvati inicijativu za pokretanje postupka u dijelu kojim se traži ocjena ustavnosti odredaba navedenih akata.

Sud je utvrdio da je u toku postupka stupanjem na snagu Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 110/24) 1. januara 2025. godine prestala da važi osporena odredba iz člana 1. koja se odnosi na 3. platnu podgrupu Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 112/23), pa je na osnovu člana 57. stav 1. tačka a) obustavio postupak, ocjenjujući da nije potrebno donositi odluku zbog toga što nisu otklonjene posljedice neustavnosti.

U postupku razmatranja osporenih odredaba Zakona o izmjenama Zakona o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 110/24), Sud je imao u vidu odredbe Ustava Republike Srpske kojim je utvrđeno: da su građani Republike ravnopravni u slobodama, pravima i dužnostima, jednaki su pred zakonom i uživaju istu pravnu zaštitu bez obzira na rasu, pol, jezik, nacionalnu pripadnost, vjeroispovijest, socijalno porijeklo, rođenje, obrazovanje, imovno stanje, političko i drugo uvjerenje, društveni položaj ili drugo lično svojstvo (član 10), da svako po osnovu rada ima pravo na zaradu, u skladu sa zakonom i kolektivnim ugovorom (član 39. stav 5), da se slobode i prava ostvaruju, a dužnosti ispunjavaju neposredno na osnovu Ustava, osim kada je Ustavom predviđeno da se uslovi za ostvarivanje pojedinih od njih utvrđuju zakonom, te da se zakonom može propisati način ostvarivanja pojedinih prava i sloboda samo kada je to neophodno za njihovo ostvarivanje (član 49. st. 1. i 2), da Republika uređuje i obezbjeđuje, pored ostalog, radne odnose, obrazovanje, kao i druge odnose od interesa za Republiku, u skladu sa Ustavom (tač. 12. i 18. Amandmana XXXII na Ustav Republike Srpske, kojim je zamijenjen član 68. Ustava), da Narodna skupština donosi zakone, druge propise i opšte akte (član 70. stav 1. tačka 2), da zakoni, statuti, drugi propisi i opšti akti moraju biti u saglasnosti sa Ustavom (član 108. stav 1).

Pored navedenih odredaba Ustava, Sud je imao u vidu da se Zakonom o platama zaposlenih u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima u Republici Srpskoj uređuje način utvrđivanja plata zaposlenih lica u osnovnim i srednjim školama i đačkim domovima Republike Srpske (član 1), te da je ovim zakonom, između ostalog, propisano: da se plata zaposlenih sastoji od osnovne plate, uvećanja plate i naknada propisanih ovim zakonom (član 2. stav 1), da su način obračuna i isplata plata jedinstveni za sve zaposlene, a zavise od radnog mjesta, platne grupe i platne podgrupe (član 5. stav 2), da se osnovna plata obračunava i iskazuje mjesečno za puno radno vrijeme, prema radnom mjestu i odgovarajućoj platnoj grupi i platnoj podgrupi, te da je osnovna plata iz stava 1. ovog člana proizvod cijene rada kao izraza vrijednosti za najjednostavniji rad i koeficijenta utvrđenog prema platnoj grupi i platnoj podgrupi (član 6. st. 1. i 2).

Polazeći od izloženog Sud je utvrdio da je zakonodavac, ocjenom cjelishodnosti, u okviru svog ustavnog ovlašćenja, propisao platne grupe i podgrupe sa platnim koeficijentima za obračun osnovne plate zaposlenih u osnovnim školama, od kojih i za nastavnike sa visokom stručnom spremom i nastavnike sa završenom učiteljskom školom, odnosno višom stručnom spremom. Po ocjeni Suda, stvar je cjelishodne procjene i opredjeljenja zakonodavca na koji način će, u okviru Ustavom utvrđenih principa, propisati visinu platnih koeficijenata za pojedine platne grupe i podgrupe zaposlenih, odnosno na koji način će vrednovati pojedina radna mjesta, a cjelishodnost i opravdanost pojedinih zakonskih rješenja Ustavni sud, shodno članu 115. Ustava, nije nadležan da ocjenjuje. Pri tome, po ocjeni Suda, u konkretnom slučaju nije došlo do povrede ustavnih garancija iz člana 10. Ustava Republike Srpske, jer se osporene zakonske odredbe podjednako odnose na sve zaposlene iz iste platne grupe, odnosno podgrupe. Načelo ravnopravnosti ne podrazumijeva jednakost u apsolutnom smislu, već garantuje jednak tretman subjekata koji se nalaze u istim ili istovrsnim situacijama prilikom realizacije određenih prava i obaveza. U konkretnom slučaju, davalac inicijative neosnovano poredi zaposlene (nastavnike) koji su na osnovu različitog nivoa stručne spreme razvrstani u različite platne grupe, odnosno podgrupe, čime se u odnos uzajamnosti dovode različite kategorije subjekata prava koji se ne nalaze u potpunosti istim ili bitno istovrsnim pravnim situacijama.

Imajući u vidu navedeno, osporene zakonske odredbe nisu, po ocjeni Suda, nesaglasne ni sa članom 108. stav 1. Ustava prema kojem zakoni, statuti, drugi propisi i opšti akti moraju biti u saglasnosti sa Ustavom.

Ustavni sud ne može ocjenjivati saglasnost osporenih zakonskih normi sa preambulom Ustava, s obzirom na činjenicu da preambula predstavlja uvodni dio Ustava koji nema normativno dejstvo.

Navode davaoca inicijative o nesaglasnosti osporenog propisivanja sa Ustavom Bosne i Hercegovine sa kojim dovodi u vezu član 7. tačka a) podtačka i) Međunarodnog pakta o ekonomskim, socijalnim i kulturnim pravima, te član 4. stav 1. tačka 3. Evropske socijalne povelje i Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda Sud nije cijenio, jer ne sadrže ustavnopravne razloge osporavanja.

Prema članu 115. Ustava Republike Srpske, Sud nije nadležan da odlučuje o zahtjevima koji se tiču naknada plate, a niti da daje naloge Narodnoj skupštini Republike Srpske na koji način da mijenja sadržinu osporenih zakonskih rješenja, kao ni Vladi Republike Srpske kakve će prijedloge za izmjenu osporenih zakonskih rješenja podnositi Narodnoj skupštini.

Cijeneći da je u toku prethodnog postupka pravno stanje potpuno utvrđeno i da prikupljeni podaci pružaju pouzdan osnov za odlučivanje, Sud je, na osnovu člana 40. stav 5. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske, u ovom predmetu odlučio bez donošenja rješenja o pokretanju postupka.

U skladu sa Rješenjem ovog suda broj SU-540/22 od 21. decembra 2022. godine, sudija Ustavnog suda Republike Srpske prof. dr Ivanka Marković je izuzeta od odlučivanja u ovom predmetu.

Na osnovu izloženog odlučeno je kao u izreci ovog rješenja.

Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i sudije: Vojin Bojanić, Svetlana Brković, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Radomir V. Lukić, prof. dr Darko Radić i akademik prof. dr Snežana Savić.

PREDSJEDNIK

USTAVNOG SUDA

Mr Džerard Selman

Broj: U-26/24

26. mart 2025. godine