Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 40. stav 5, člana 42. stav 1. i člana 60. stav 1. tač. a) i b)  Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 22.  februara 2023. godine,  d o n i o   j e

O D L U K U

            Utvrđuje se da Pravilnik o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika, broj: 01-5141/20 od 27. oktobra 2020. godine, koji je donio Upravni odbor Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske” nije u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o radu („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 1/16, 66/18, 91/21 i 119/21).

O b r a z l o ž e nj e

Aleksandar Jokić iz Banje Luke dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti člana 11. stav 2, člana 48. stav 4, člana 49. stav 1. i člana 51. stav 1. Pravilnika o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika broj: 01-5141/20 od 27. oktobra 2020. godine (u daljem tekstu: Pravilnik), koji je donio Upravni odbor Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske”. Davalac inicijative ne navodi ustavne odredbe u odnosu na koje osporava navedene odredbe Pravilnika, a kao razlog osporavanja navodi njihovu nesaglasnost sa odredbama Zakona o radu („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 1/16, 66/18, 91/21 i 119/21) i Zakona o opštem upravnom postupku („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 13/02, 87/07, 50/10 i 66/18). Obrazlažući navedeno davalac inicijative ukazuje, prije svega, na odredbe člana  9. stav 2, člana 10. stav 1, člana 179. stav 1. tačka 1. i st. 2. i 3, člana 184. stav 1, te člana 200. Zakona o radu, člana 1. Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 53/12, 91/17, 66/18 i 15/21), te čl. 1. i 215. Zakona o opštem upravnom postupku („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 13/02, 87/07, 50/10 i 66/18) i s tim u vezi iznosi razloge nezakonitosti osporenog propisivanja iz kojih, između ostalog, proizlazi da teže povrede radnih obaveza mogu biti propisane samo zakonom i kolektivnim ugovorom, ali ne i Pravilnikom, čije odredbe su osporene, kao i da vođenje toka disciplinskog postupka i dokazivanje treba da se izvodi prema pravilima Zakona o opštem upravnom postupku, a ne prema pravilima Zakona o krivičnom postupku, te da rok za žalbu protiv prvostepene disciplinske odluke ne može biti propisan na način koji je suprotan Zakonu o opštem upravnom postupku. Pored navedenog, smatra i da su osporenim odredbama člana 11. stav 2, člana 49. stav 1. i člana 51. stav 1. Pravilnika utvrđena nepovoljnija prava od prava koja su propisana Zakonom o radu. Na osnovu izloženog predlaže da Sud utvrdi da su osporene odredbe navedenog pravilnika neustavne i nezakonite.

Upravni odbor Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske” nije dostavio odgovor na navode iz inicijative.

U izjašnjenju koje je dostavio v.d. direktora ove javne ustanove osporeni su navodi davaoca inicijative kao neosnovani te je, prije svega, ukazano na činjenice kojima se ova ustanova, kao poslodavac, rukovodila prilikom donošenja osporenog Pravilnika o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika. Pored toga, u ovom izjašnjenju je naglašeno da ova ustanova ima potpisan Kolektivni ugovor sa zaposlenima, te da im je ovim ugovorom dat veći obim prava od prava koja su propisana Zakonom o radu. U odnosu na osporene odredbe Pravilnika v.d. direktora je detaljno osporio navode davaoca inicijative koji se tiču njihove nesaglasnosti sa Zakonom o radu i Zakonom o opštem upravnom postupku te, između ostalog, naveo da Zakon o radu ostavlja prostor poslodavcu da opštim aktom ili ugovorom o  radu propiše i druge radne obaveze, odnosno radne discipline čije nepoštovanje može da proizvede posljedicu u vidu otkaza ugovora o radu od strane poslodavca ili neke blaže propisane mjere. Nadalje, v.d. direktora je naveo da osporeno propisivanje iz kojeg proizlazi da se  disciplinski postupak vodi i dokazi u njemu izvode  po pravilima Zakona  o krivičnom postupku onemogućava, s jedne strane, poslodavca da postupa neadekvatno, odnosno  da improvizuje u tom postupku a da, s druge strane, štiti radnike budući da  tačno znaju kako se poslodavac mora ponašati tokom vođenja disciplinskog postupka. Uz to, u izjašnjenju su objašnjeni razlozi zbog kojih je propisan rok od osam dana za žalbu protiv prvostepene disciplinske odluke, kao i rok zastarjelosti vođenja disciplinskog postupka od jedne godine od dana kada je učinjena povreda, i u vezi s tim naglašeno da se rokovi propisani Zakonom o radu i Zakonom o opštem upravnom postupku primjenjuju samo u situacijama kada poslodavac nema opšti akt o vođenju disciplinskog postupka, tj. kada sprovodi skraćeni postupak.

Osporeni  Pravilnik o  disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika broj: 01-5141/20 od 27. oktobra 2020. godine donio je Upravni odbor Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske”, pozivom na član 22. stav 1. tačka 4. Statuta Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske”. Ovim pravilnikom uređuje se pokretanje, vođenje i zastarjelost vođenja disciplinskog postupka za utvrđivanje disciplinske odgovornosti zbog povrede radne obaveze ili radne discipline radnika u Javnoj ustanovi “Službeni glasnik Republike Srpske” (u daljem tekstu: Ustanova), udaljavanje radnika sa posla, kao i druga pitanja od značaja za zaštitu radne discipline i pitanje  materijalne odgovornosti radnika (član 1).

Odredbama ovog pravilnika, koje su osporene inicijativom, propisano je: u članu 11 stav 2 - da  su teže povrede radnih obaveza: odbijanje radnika da izvršava svoje radne obaveze određene ugovorom o radu (tačka 1), krađa, namjerno uništavanje, oštećenje ili nezakonito raspolaganje sredstvima Ustanove, kao i nanošenje štete trećim licima, koju je Ustanova dužna nadoknaditi (tačka 2), zloupotreba položaja ili prekoračenje ovlašćenja sa materijalnim ili drugim štetnim posljedicama po Ustanovu (tačka 3), odavanje informacija koje se smatraju poslovnom, službenom ili drugom tajnom, kako je to utvrđeno zakonskim propisima ili normativnim aktima Ustanove (tačka 4), namjerno onemogućavanje ili ometanje drugog radnika da izvršava svoje radne obaveze, čime se remeti proces rada kod poslodavca (tačka 5), nasilničko ponašanje prema poslodavcu, drugim radnicima i trećim licima za vrijeme rada (tačka 6), vršenje nasilja na osnovu pola, diskriminacije, uznemiravanje i seksualno uznemiravanje drugih radnika ili mobing (tačka 7), neopravdani izostanak s posla u trajanju od tri radna dana u kalendarskoj godini (tačka 8), korišćenje tuđe elektronske kartice radi prijavljivanja dolaska na posao, ili odlaska sa posla radnika koji nije bio prisutan na poslu ili davanje elektronske kartice drugom radniku da bi prijavio dolazak na posao ili odlazak sa posla (tačka 9), neodazivanje pozivu/nalogu neposrednog rukovodioca ili odbijanje izvršavanja radnih zadataka u slučaju vanrednih okolnosti (tačka 10), odbijanje rada u komisijama, stručnim timovima ili radnim grupama Ustanove, odnosno odbijanje izvršenja radnog naloga ili zadatka izdatog od strane za to ovlašćenog lica (tačka 11),  istovremeno učinjene različite najmanje dvije lakše povrede radne/ugovorene obaveze (tačka 12), propuštanje preduzimanja zakonom i opštim aktima ustanove utvrđenih mjera zaštite radnika na radu, sredstava rada i životne sredine, zbog kojih su nastale ili su mogle nastati posljedice po život i zdravlje radnika u Ustanovi (tačka 13), nesprovođenje ili neuredno sprovođenje Etičkog kodeksa Ustanove (tačka 14), prikrivanje saznanja o postojanju sukoba interesa (tačka 15), davanje netačnih podataka ili podnošenje falsifikovane diplome ili svjedočanstva, koji su bili odlučujući za zasnivanje radnog odnosa ili tokom rada (tačka 16), neprijavljivanje promjena ili davanje netačne adrese prebivališta/boravišta ili drugih ličnih podataka potrebnih za evidencije koje se vode u Ustanovi (tačka 17), svako drugo ponašanje radnika kojim se nanosi ozbiljna šteta interesima Ustanove, kao i ponašanje radnika iz kog se osnovano može zaključiti da daljnji rad radnika u ustanovi ne bi bio moguć (tačka 18); u članu 48. stav 4 - da se, ako nije drugačije propisano odredbama ovog pravilnika, za sva pitanja koja se odnose na podneske, pozivanje, razmatranje spisa i dostavljanje shodno primjenjuju odredbe Zakona o opštem upravnom postupku, dok se vođenje toka disciplinskog postupka i dokazivanja izvodi po pravilima Zakona o krivičnom postupku; u  članu 49. stav 1 - da protiv prvostepene odluke radnik protiv koga se vodi disciplinski postupak ili njegov branilac mogu podnijeti žalbu upravnom odboru Ustanove (u daljem tekstu: drugostepeni organ) putem Kabineta direktora u roku od osam (8) dana od dana prijema prvostepene odluke; u članu 51. stav 1 - da pokretanje disciplinskog postupka zastarijeva protekom 30 (trideset) dana od dana saznanja za povredu i učinioca, a najkasnije u roku od jedne (1) godine od dana kada je povreda učinjena.

Razmatrajući osnovanost navoda davaoca inicijative Sud je imao u vidu da davalac inicijative nije naveo odredbe Ustava Republike Srpske u odnosu na koje osporava ustavnost Pravilnika o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika, broj: 01-5141/20 od 27. oktobra 2021. godine. Međutim, polazeći od razloga osporavanja navedenih u inicijativi Sud je ocijenio da se ustavnost odredaba navedenog akta osporava sa stanovišta člana 108. stav 2. Ustava, kojim je utvrđeno da propisi i drugi opšti akti moraju biti u saglasnosti sa zakonom.

Pored toga, Sud je imao u  vidu da je odredbama Zakona o radu („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 1/16, 66/18, 91/21 i 119/21), u odnosu na koje je tražena ocjena zakonitosti osporenih odredaba navedenog akta, kao i drugim relevantnim odredbama tog zakona propisano:  član 1.  da se ovim zakonom uređuju radni odnosi, prava, obaveze i odgovornosti iz radnog odnosa i drugi odnosi po osnovu rada u Republici Srpskoj, ako posebnim zakonima nije drugačije određeno (stav 1), da se prava, obaveze i odgovornosti iz radnog odnosa uređuju i kolektivnim ugovorom, a pravilnikom o radu i ugovorom o radu samo kada je to ovim zakonom određeno (stav 4); član 3. da se kolektivnim ugovorom zaključenim između sindikata i poslodavca u skladu sa zakonom uređuju prava, obaveze i odgovornosti iz radnog odnosa, način i postupak njihovog ostvarivanja i međusobni odnosi učesnika kolektivnog ugovora, a pravilnikom o radu, u skladu sa zakonom, uređuju se prava, obaveze i odgovornosti iz radnog odnosa ako: 1) kod poslodavca nije osnovan sindikat ili nijedan sindikat ne ispunjava uslove reprezentativnosti, odnosno nije zaključen sporazum o sindikalnom udruživanju radi kolektivnog pregovaranja u skladu sa ovim zakonom, 2) nijedan učesnik kolektivnog ugovora ne pokrene inicijativu za početak pregovora radi zaključivanja kolektivnog ugovora, 3) učesnici kolektivnog ugovora ne postignu saglasnost za zaključivanje kolektivnog ugovora u roku od 60 dana od dana počinjanja pregovora i 4) sindikat u roku od 15 dana od dana dostavljanja poziva za početak pregovora za zaključivanje ugovora ne prihvati inicijativu poslodavca (st. 1. i 2); član 7. da je kolektivni ugovor, u smislu ovog zakona, opšti kolektivni ugovor, posebni kolektivni ugovor i kolektivni ugovor kod poslodavca, kojim se bliže uređuju prava po osnovu rada, obim prava i način i postupak njihovog ostvarivanja, međusobni odnosi učesnika u zaključivanju kolektivnog ugovora i druga pitanja od značaja za uređivanje odnosa između radnika i poslodavca koji je obavezujući za poslodavca i radnike koji su kod njega zaposleni, a u čijem je zaključivanju poslodavac neposredno učestvovao, ili je ovlastio drugog poslodavca da to učini u njegovo ime, ili je naknadno pristupio kolektivnom ugovoru (stav 1), a pravilnikom o radu, u smislu ovog zakona, smatra se pravilnik o radu koji je donio poslodavac, u skladu sa članom 3. ovog zakona  (stav 3); član 9. da kolektivni ugovor i pravilnik o radu (u daljem tekstu: opšti akti) i ugovor o radu ne mogu da sadrže odredbe kojima se radniku daju manja prava ili utvrđuju nepovoljniji uslovi rada od prava i uslova koji su utvrđeni zakonom (stav 1), da se opštim aktom i ugovorom o radu mogu da utvrde druga ili propišu povoljnija prava i povoljniji uslovi rada od onih utvrđenih ovim zakonom, osim ako to zakonom nije izričito zabranjeno (stav 2); član 10. da su odredbe opšteg akta koje utvrđuju nepovoljnija prava ili nepovoljnije uslove rada od prava i uslova utvrđenih ovim zakonom nezakonite i umjesto njih se primjenjuju odredbe ovog zakona (stav 1); član 18. da su poslodavac i radnik dužni da se pridržavaju prava i obaveza utvrđenih zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu;  član 137. da je radnik dužan da se na radu pridržava obaveza propisanih zakonom, kolektivnim ugovorom, pravilnikom o radu i ugovorom o radu i da svoje radne obaveze izvršava na način kojim neće onemogućavati ili ometati druge radnike u izvršavanju njihovih radnih obaveza (stav 1), te da je za povredu radnih obaveza radnik odgovoran poslodavcu, a ako je povredom radnih obaveza pričinjena materijalna šteta poslodavcu ili trećim licima, ili je učinjeno krivično djelo ili prekršaj, radnik je odgovoran materijalno, odnosno krivično ili prekršajno (stav 2); član 138. da se težom povredom radnih obaveza smatra takvo ponašanje radnika na radu ili u vezi sa radom kojim se nanosi ozbiljna šteta interesima poslodavca, kao i ponašanje radnika iz koga se osnovano može zaključiti da dalji rad radnika kod poslodavca ne bi bio moguć (stav 1); član 140.  da se za povredu radnih obaveza i radne discipline radniku može izreći jedna od sljedećih mjera: 1) pismeno upozorenje, 2) novčana kazna, 3) prestanak radnog odnosa (stav 1), te da se mjera iz stava 1. tačka 3. ovog člana ne može izreći za lakše povrede radne obaveze (stav 2); član 142. da je radnik koji na radu ili u vezi sa radom namjerno ili iz krajnje nepažnje pričini materijalnu štetu poslodavcu dužan da tu štetu naknadi (stav 1); član 148. da se na pitanja naknade štete pričinjene na radu ili u vezi sa radom koja nisu posebno uređena ovim zakonom primjenjuju propisi o obligacionim odnosima; član 179. da poslodavac može da otkaže ugovor o radu radniku koji svojom krivicom učini težu povredu radne obaveze, i to: 1) odbije da izvršava svoje radne obaveze određene ugovorom o radu, 2) izvrši krađu, namjerno uništenje, oštećenje ili nezakonito raspolaganje sredstvima poslodavca, kao i nanošenje štete trećim licima, koju je poslodavac dužan naknaditi, 3) zloupotrijebi položaj, sa materijalnim ili drugim štetnim posljedicama po poslodavca, 4) oda poslovne ili službene tajne, 5) namjerno onemogućava ili ometa druge radnike da izvršavaju svoje radne obaveze, čime se remeti proces rada kod poslodavca, 6) nasilnički se ponaša prema poslodavcu, drugim radnicima i trećim licima za vrijeme rada, 7) neopravdano izostane s posla u trajanju od tri dana u kalendarskoj godini, 8) ako je dao netačne podatke koji su bili odlučujući za zasnivanje radnog odnosa, 9) izvrši nasilje na osnovu pola, diskriminaciju, uznemiravanje i seksualno uznemiravanje drugih radnika ili mobing i 10) ako učini drugu težu povredu radne obaveze utvrđenu kolektivnim ugovorom (stav 2), te da poslodavac može da otkaže ugovor o radu radniku koji ne poštuje radnu disciplinu, i to: 1) ako neopravdano odbije da obavlja poslove i izvršava naloge poslodavca u skladu sa zakonom, 2) ako ne dostavi potvrdu o privremenoj spriječenosti za rad u smislu člana 120. ovog zakona, 3) ako zloupotrijebi pravo na odsustvo zbog privremene spriječenosti za rad, 4) zbog dolaska na rad pod dejstvom alkohola ili drugih opojnih sredstava, odnosno upotrebe alkohola ili drugih opojnih sredstava u toku radnog vremena, koje ima ili može da ima uticaj na obavljanje posla, 5) ako njegovo ponašanje predstavlja radnju izvršenja krivičnog djela učinjenog na radu i u vezi sa radom, nezavisno od toga da li je protiv radnika pokrenut krivični postupak za krivično djelo, 6) ako radnik koji radi na poslovima sa povećanim rizikom, na kojima je kao poseban uslov za rad utvrđena posebna zdravstvena sposobnost, odbije da bude podvrgnut ocjeni zdravstvene sposobnosti, 7) ako ne poštuje radnu disciplinu propisanu aktom poslodavca, odnosno ako je njegovo ponašanje takvo da ne može da nastavi rad kod poslodavca (stav 3); član 180. da je poslodavac dužan da prije otkaza ugovora o radu u slučaju iz člana 179. st. 2. i 3. ovog zakona, radnika pisanim putem obavijesti o postojanju razloga za otkaz ugovora o radu i da mu ostavi rok od najmanje osam dana od dana dostavljanja obavještenja da se izjasni na navode iz obavještenja (stav 1), da je u obavještenju iz stava 1. ovog člana poslodavac dužan da navede osnov za davanje otkaza, činjenice i dokaze koji ukazuju na to da su se stekli uslovi za otkaz i rok za davanje odgovora na obavještenje (stav 2), da neizjašnjavanje uredno obaviještenog radnika o okolnostima koje mu se stavljaju na teret u roku iz stava 1. ovog člana nije smetnja za dalje vođenje postupka (stav 3); član 181. da poslodavac može radniku iz člana 179. stav 1. tačka 1) ovog zakona da otkaže ugovor o radu ako mu je prethodno dao pismeno upozorenje u vezi sa nedostacima u njegovom radu, uputstvima i primjerenim rokom za poboljšanje rada, ako radnik ne poboljša rad u ostavljenom roku, a poslodavac ne može da mu obezbijedi drugi odgovarajući posao; član 184. da otkaz ugovora o radu iz člana 179. stav 1.  tačka 1. i st. 2. i 3 ovog zakona poslodavac može dati radniku u roku od tri mjeseca od dana saznanja za činjenice koje su osnov za davanje otkaza, odnosno u roku od šest mjeseci od dana nastupanja činjenica koje su osnov za davanje otkaza (stav 1), te da otkaz ugovora o radu iz člana 179. stav 1. tačka 2. ovog zakona poslodavac može dati radniku najkasnije u roku od 30 dana od dana dostavljanje pravosnažne odluke suda (stav 2); član 198. da o pravima i obavezama radnika iz radnog odnosa, u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu, odlučuje poslovodni organ poslodavca (direktor) ili drugo lice određeno statutom ili aktom o osnivanju (stav 1); član 238. da se kolektivnim ugovorom, u skladu sa zakonom i drugim propisom, uređuju prava, obaveze i odgovornosti iz radnog odnosa, postupak izmjena i dopuna kolektivnog ugovora, međusobni odnosi učesnika kolektivnih ugovora i druga pitanja od značaja za uređivanje odnosa između radnika i poslodavaca (stav 1).

Polazeći od navedenih odredaba Zakona o radu, Sud je utvrdio da se prava, obaveze i odgovornosti iz radnog odnosa uređuju zakonom (tim i posebnim), kolektivnim ugovorom i ugovorom o radu, kao i da se izuzetno, u slučajevima koji su taksativno određeni, prava iz radnog odnosa mogu urediti i pravilnikom o radu, te da za kolektivni ugovor i pravilnik o radu Zakon koristi pojam opšti akt i da kolektivni ugovor, pravilnik o radu i ugovor o radu ne mogu da sadrže odredbe kojima se radniku daju manja prava ili utvrđuju nepovoljniji uslovi rada od prava i uslova koji su utvrđeni zakonom. Pored toga, iz navedenih odredaba Zakona o radu Sud je utvrdio da je radnik dužan da se na radu pridržava obaveza propisanih zakonom, kolektivnim ugovorom, pravilnikom o radu i ugovorom o radu, kao i  da su propisane povrede obaveza i radne discipline iz ugovora o radu od strane radnika, mjere za povredu radnih obaveza i radne discipline, naknada materijalne štete, te razlozi za otkaz ugovora od radu od strane poslodavca i postupak u slučaju otkaza ugovora o radu od strane poslodavca.

Nasuprot navedenom, Upravni odbor Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske” je Pravilnikom o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika, čije odredbe su osporene, regulisao pitanja koja se odnose na povrede radnih obaveza i radne discipline, pokretanje i vođenje disciplinskog postupka, materijalnu odgovornost, rokove zastarjelosti i druga pitanja u vezi s disciplinskom i materijalnom odgovornosti radnika u Javnoj ustanovi “Službeni glasnik Republike Srpske”, a što su sve pitanja iz korpusa prava, obaveza i odgovornosti iz radnog odnosa koja se mogu urediti samo zakonom, kolektivnim ugovorom i ugovorom o radu.

Imajući u vidu da su, po ocjeni Suda, Pravilnikom o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske” uređena pitanja koja se, saglasno navedenim odredbama Zakona o radu, uređuju kolektivnim ugovorom, a samo pod određenim uslovima i pravilnikom o radu, Sud je, budući da u postupku ocjenjivanja ustavnosti ili zakonitosti, saglasno odredbi člana 42. stav 1. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 104/11 i 92/12), nije ograničen zahtjevom davaoca inicijative, ocijenio da osporeni Pravilnik u cjelini nije u saglasnosti sa zakonom.

S obzirom na to da Pravilnik o disciplinskoj i materijalnoj odgovornosti radnika Javne ustanove “Službeni glasnik Republike Srpske”  nije u saglasnosti sa Zakonom o radu, a da prema odredbi člana 108. stav 2. Ustava propisi i drugi opšti akti moraju biti u saglasnosti sa zakonom, Sud je ocijenio da osporeni pravilnik nije u saglasnosti ni sa Ustavom.

S obzirom na to da je Sud utvrdio formalnu nezakonitost osporenog Pravilnika u cjelini, nije se posebno upuštao u ocjenu saglasnosti osporenih odredaba Pravilnika sa pojedinim odredbama Zakona o radu i Zakona o opštem upravnom postupku.

Cijeneći da je u toku prethodnog postupka pravno stanje potpuno utvrđeno i prikupljeni podaci pružaju pouzdan osnov za odlučivanje, Sud je, na osnovu člana 40. stav 5. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12) u ovom predmetu odlučio bez donošenja rješenja o pokretanju postupka.

Na osnovu izloženog  odlučeno je kao u izreci ove odluke.

Ovu odluku Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Ivanka Marković, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.