Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 40. stav 5. i člana 61. stav 1. tačka g) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 24. februara 2015. godine, d o n i o  j e

R J E Š E Nj E

      Ne prihvata se inicijativa za ocjenjivanje ustavnosti člana 33. stav 5. Zakona o advokaturi (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 30/07 i 59/08) u dijelu koji glasi: “Protiv odluke Izvršnog odbora iz stava 4. ovog člana žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor pred Vrhovnim sudom Republike Srpske.“

O b r a z l o ž e nj e

      Radoslav Šljivić iz Bijeljine dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti člana 33. stav 5. Zakona o advokaturi (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 30/07 i 59/08) u dijelu koji glasi: “Protiv odluke Izvršnog odbora iz stava 4. ovog člana žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor pred Vrhovnim sudom Republike Srpske.“ Davalac inicijative smatra da se ovom odredbom krši jedno od osnovnih načela u upravnom postupku, načelo dvostepenosti, odnosno da je isključivanjem mogućnosti podnošenja žalbe na odluku o zahtjevu za upis u Imenik advokata Advokatske komore Republike Srpske prekršeno načelo dvostepenosti, utvrđeno članom 113. stav 1. Ustava Republike Srpske.

   U odgovoru Narodne skupštine Republike Srpske navedeno je da se radi o proizvoljnom i nepotpunom tumačenju ustavne odredbe, odnosno da davalac inicijative na neadekvatan način tumači ustavnu odredbu na čije kršenje se poziva. S tim u vezi navode da je nesporno da član 113. Ustava u stavu 1. propisuje mogućnost za ulaganje žalbe na pojedinačne akte sudova i drugih upravnih i državnih organa, ali i to da se istim članom Ustava dozvoljava odstupanje od generalnog načela, koje podrazumijeva da se zakonom može isključiti žalba, ako je na drugi način obezbijeđena zaštita prava i zakonitosti. Pored toga, navode da se istom ustavnom odredbom propisuje da o zakonitosti konačnih pojedinačnih akata, kojima državni organi i organizacije koje vrše javna ovlašćenja rješavaju o pravima ili obavezama, odlučuje sud u upravnom postupku, ako zakonom nije predviđena druga sudska zaštita, kao i to da zakonodavac ima mogućnost da, izuzetno, u određenim vrstama upravnih stvari, isključi čak i upravni spor. S obzirom na to da smatraju da je zakonodavac donošenjem osporenog zakona ostao u granicama Ustavom zajemčenih ovlašćenja, te da nije u nadležnosti Ustavnog suda da preispituje cjelishodnost određenog zakonskog rješenja, predlažu da se inicijativa ne prihvati.    

    Odredbom člana 33. Zakona o advokaturi (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 30/07 i 59/08), u osporenom dijelu, propisano je da protiv odluke Izvršnog odbora iz stava 4. ovog člana žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor pred Vrhovnim sudom Republike Srpske.

    Ustavom Republike Srpske je propisano da se protiv pojedinačnih akata sudova, upravnih i drugih državnih organa, kao i organizacija koje vrše javna ovlašćenja, donesenih u prvom stepenu može izjaviti žalba nadležnom organu i da se zakonom, izuzetno, može isključiti žalba, ako je na drugi način obezbijeđena zaštita prava i zakonitosti (član 113. st. 1. i 2).

     Imajući u vidu navedene ustavne odredbe, Sud je ocijenio da zakonodavac, propisivanjem kao u osporenom dijelu člana 33. stav 5. Zakona o advokaturi, nije izašao izvan Ustavom utvrđenih ovlašćenja, odnosno da uređivanje pitanja izjavljivanja žalbe na odluku o zahtjevu za upis u Imenik advokata Advokatske komore Republike Srpske na način kako je to učinjeno ovom odredbom Zakona predstavlja realizaciju navedenih ustavnih ovlašćenja. Naime, s obzirom na to da iz odredaba člana 113. st. 1. i 2. Ustava proizlazi ovlašćenje zakonodavca da, pored ostalog, propiše da protiv odluke Izvršnog odbora iz stava 4. ovog člana žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor. Sud je ocijenio da propisivanje kao u osporenoj zakonskoj odredbi predstavlja dosljednu primjenu navedenog člana Ustava.

Pored navedenog, Sud je ocijenio da odlučivanje o opravdanosti i cjelishodnosti osporenog rješenja dijela člana 33. stav 5. Zakona o advokaturi ne spada u nadležnost Ustavnog suda utvrđenu članom 115. Ustava.

  Cijeneći da je u toku prethodnog postupka pravno stanje potpuno utvrđeno i prikupljeni podaci pružaju pouzdan osnov za odlučivanje, Sud je, na osnovu člana  40. stav 5. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 104/11 i 92/12), u ovom predmetu odlučio bez donošenja rješenja o pokretanju postupka.

    Na osnovu izloženog Sud je odlučio kao u izreci ovog rješenja.

Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Duško Medić, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.

  Broj: U-12/14                                                        PREDSJEDNIK

  24. februar 2015. godine                                    USTAVNOG SUDA

                                                                              Džerard Selman