Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 37. stav 1. tačka g) i člana 61. stav 1. tačka d)  Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj dana 29. septembra 2021. godine, d o n i o  j e 

R J E Š E Nj E

            Odbacuje se prijedlog za ocjenjivanje ustavnosti člana 136a Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 57/16, 110/16, 58/19 i 82/19) i člana 39. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 134/11, 82/13 i 103/15).

O b r a z l o ž e nj e

            Savez sindikata policijskih organa u Bosni i Hercegovini koga zastupa Klaudia Kljajić, advokat iz Banjaluke, podnio je Ustavnom sudu Republike Srpske prijedlog u formi inicijative za ocjenjivanje ustavnosti člana 136a Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 57/16, 110/16, 58/19 i 82/19) i člana 39. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 134/11, 82/13 i 103/15). U prijedlogu se navodi da je član 136a Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima u suprotnosti sa članom 10. Ustava Republike Srpske, jer je normiranjem kao u osporenoj odredbi omogućeno povoljnije penzionisanje policijskim službenicima zaposlenim pri Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske, u odnosu na policijske službenike zaposlene pri Ministarstvu bezbjednosti Bosne i Hercegovine koji imaju prebivalište u Republici Srpskoj, iako se na obje navedene kategorije lica prilikom uplate doprinosa i prilikom penzionisanja primjenjuju odredbe entitetskih zakona, tj. Zakona o doprinosima („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 114/17 i 112/19) i Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 1324/11, 82/13 i 103/15). Osporenim normiranjem, po mišljenju predlagača, narušen je princip ravnopravnosti i izvršena diskriminacija prema policijskim službenicima zaposlenim pri Ministarstvu bezbjednosti Bosne i Hercegovine sa prebivalištem u Republici Srpskoj, jer oni prilikom penzionisanja nemaju jednak tretman u odnosu na policijske službenike zaposlene pri Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske, na koje se isključivo osporena zakonska odredba primjenjuje. Takođe se navodi da član 39. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 134/11, 82/13 i 103/15) nije u saglasnosti sa odredbama člana 10. Ustava Republike Srpske, jer osporena odredba ne daje mogućnost policijskim službenicima zaposlenim u agencijama pri Ministarstvu bezbjednosti Bosne i Hercegovine da se odreknu prava na poseban staž ukoliko stečeno pravo ne žele da koriste, dok član 132. stav 2. Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima omogućuje policijskom službeniku zaposlenom pri Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske da mu na njegov zahtjev, u postupku prestanka radnog odnosa, radi ostvarivanja prava na starosnu penziju, Ministarstvo uračuna poseban staž u dvostrukom trajanju. Zbog navedenog su, po mišljenju predlagača, policijski službenici zaposleni pri Ministarstvu bezbjednosti Bosne i Hercegovine koji imaju prebivalište u Republici Srpskoj diskriminisani u odnosu na policijske službenike zaposlene pri Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske, iako prilikom penzionisanja potpadaju pod iste zakone i imaju ista prava i obaveze kao i policijski službenici zaposleni u Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske.

            Osporenim  članom 136a Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 57/16, 110/16, 58/19 i 82/19) propisano je da se policijskom službeniku lični koeficijent za ostvarivanje prava na penziju utvrđuje na osnovu pet godišnjih plata koje su za policijskog službenika najpovoljnije. 

            Osporenim članom 39. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 134/11, 82/13 i 103/15) je propisano da se lice iz člana 37. ovog zakona ne može odreći posebnog staža koji je utvrđen rješenjem Fonda.

            Prilikom razmatranja predmetnog prijedloga Sud je utvrdio da rješenjem ovog suda broj: U-91/19 od 28. oktobra 2020. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 110/20) nije prihvaćena inicijativa za ocjenjivanje ustavnosti člana 136a Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 57/16, 110/16, 58/19 i 82/19), jer je Sud ocijenio da osporenim propisivanjem nije narušeno načelo ravnopravnosti građana iz člana 10. Ustava Republike Srpske. Takođe, rješenjem broj: U-53/13 od 19. marta 2014. godine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 25/14) Ustavni sud Republike Srpske nije prihvatio inicijativu za ocjenu ustavnosti člana 39. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 134/11 i 82/13), ocjenjujući pri tome da osporenim normiranjem nije povrijeđen princip jednakosti iz člana 10. Ustava Republike Srpske, jer se osporena norma jednako odnosi na sva lica kojima je u skladu sa odredbama navedenog zakona rješenjem Fonda utvrđen poseban staž. 

            S obzirom na navedeno, Sud je na osnovu člana 37. stav 1. tačka g) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12) odlučio da odbaci prijedlog za ocjenjivanje ustavnosti člana 136a Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 57/16, 110/16, 58/19 i 82/19) i člana 39. Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 134/11, 82/13 i 103/15),  jer je već odlučivao o istoj stvari.

            Na osnovu izloženog Sud je odlučio kao u izreci ovog rješenja.

            Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Duško Medić, Irena Mojović, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.