Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 37. stav 1. tačka a)  i člana 61. stav 1. tačka d) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 23. maja 2018. godine,  d o n i o   je 

R J E Š E Nj E

          Ne prihvata se inicijativa za pokretanje postupka za  ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti presude Osnovnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P148753 12 P od 9. februara 2015. godine i presude Okružnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P 148753 15 Gž od 25. novembra 2016. godine.     

O b r a z l o ž e nj e

         Dragana Hadžidedić-Kujundžić, Renato Kujundžić, Ljiljana Kujundžić i Toni Hadžidedić-Kujundžić, svi iz Banjaluke, dali su Ustavnom sudu Republike Srpske (u daljem tekstu: Sud) inicijativu  za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti presude Osnovnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P148753 12 P (inicijativom pogrešno označen kao broj: 71 0 P 148 753) od 9. februara 2015. godine i presude Okružnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P 148753 15 Gž od 25. novembra 2016. godine. Davaoci inicijative smatraju da su osporeni akti nesaglasni sa odredbama Ustava Republike Srpske i Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama. Iz navoda inicijative proizlazi da se razlozi osporavanja presude Okružnog suda u Banjaluci tiču neuvažavanja navoda žalbe na prvostepnu presudu broj: 71 0 P148753 12 P, od strane Okružnog suda, kao i neuzimanja u obzir određenih dokaznih sredstava u postupku pred ovim sudom. Razlozi osporavanja presude Osnovnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P148753 12 P u inicijativi nisu posebno izloženi.

Osporenom presudom Osnovnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P148753 12 P od 9. februara 2015. godine, u cijelosti je odbijen, kao neosnovan, zahtjev tužioca (u konkretnom slučaju davaoci inicijative) da im tuženi Republika Srpska, ZP „Elektrokrajina“ a.d. Banja Luka i RJ „Elektrodistibucija“ Banja Luka, na ime naknade štete po osnovu pretrpljenog duševnog bola, povrede ugleda i časti, slobode i prava ličnosti, kao i zbog fizičkih bolova i straha, solidarno isplate iznos od 1 600 000 KM. Istovremeno su tužioci, pod prijetnjom izvršenja, obavezani da Republici Srpskoj zajednički nadoknade troškove postupka u iznosu od 900 KM, dok je u ostatku zahtjev za naknadu troškova odbijen kao neosnovan. 

Osporenom presudom Okružnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P 148753 15 Gž od 25. novembra 2016. godine odbijena je žalba tužilaca i potvrđena presuda Osnovnog suda u Banjaluci broj: 71 0 P148753 12 P u dijelu kojim je odbijen tužbeni zahtjev i zahtjev tužioca za naknadu troškova parničnog postupka i u dijelu kojim su tužioci obavezani da Republici Srpskoj zajednički nadoknade troškove postupka u iznosu od 900 KM.

         Prema članu 115. Ustava Republike Srpske, Ustavni sud odlučuje o saglasnosti zakona sa Ustavom i o saglasnosti drugih propisa i opštih akata sa Ustavom i zakonom.

         Imajući u vidu sadržinu i pravnu prirodu osporenih akata, Sud je utvrdio da osporene presude nemaju karakter opšteg akta čiju ustavnost i zakonitost, saglasno odredbi člana 115. Ustava, ocjenjuje Ustavni sud. S obzirom na to da se radi o pojedinačnim aktima koji se odnose na individualno određene subjekte i na konkretne pravne situacije, Sud, na osnovu člana 37. stav 1. tačka a) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), zbog nenadležnosti, nije prihvatio datu inicijativu.

Na osnovu izloženog odlučeno je kao u izreci ovog rješenja.

Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i  sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Duško Medić, Irena Mojović, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.