Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 40. stav 5. i člana 60.stav 1. tačka a) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 28. februara 2018. godine,  d o n i o   j e

O D L U K U

          Utvrđuje se da član 85b stav 1. tačka v) i stav 3. Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 6/12 i 110/16) nisu u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske.

O b r a z l o ž e nj e

         Mile Golijan iz Han Pijeska dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti člana 85b stav 1. tačka v) i stava 3. Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 6/12 i 110/16) zbog, kako navodi, nesaglasnosti sa članom 56. stav 1. i članom 60. stav 1. Ustava Republike Srpske, te tačkom 6. Amandmana XXXII na Ustav Republike Srpske, kojim je zamijenjen član 68. Ustava. U inicijativi se navodi da se upisivanjem zajedničke svojine na način kako je predviđeno osporenim članom 85b stav 1. tačka v) Zakona ograničava, bez ikakve naknade, pravo svojine, i to ne samo fizičkom licu koje je uzurpant zemljišta u svojini Republike Srpske već  i Republici Srpskoj, s obzirom na to da, nakon navedenog upisa,  ne mogu slobodno i u punom obimu vršiti svoja vlasnička prava budući da u režimu zajedničke svojine svaki zajedničar ovlašćenja koja iz ovog vida svojine proizlaze izvršava zajedno sa ostalim nosiocima ovog prava na istoj stvari. U prilog ovakvom shvatanju davalac inicijative citira odredbe Zakona o stvarnim pravima ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 124/08, 58/09, 95/11 i 60/15) i Zakona o šumama ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 75/08 i 60/13), a ukazuje i na Zakon o uzurpaciji ("Službeni glasnik Republike Srpske" broj 70/06) kojim je, kako se navodi, kao posebnim zakonom, propisano na koji način i pod kojim uslovima se stiče pravo svojine na uzurpiranom zemljištu u društvenoj odnosno državnoj svojini i s tim u vezi detaljno obrazlaže zbog čega osporena odredba člana 85b. stav 1. tačka v) Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske ne može biti osnov za sticanje stvarnog prava, u ovom slučaju prava zajedničke svojine fizičkog lica ‒ uzurpanta na šumama i šumskom zemljištu u svojini Republike Srpske i Republike Srpske. Pored toga, davalac inicijative ukazuje i na štetne posljedice koje u praksi proizvodi upis zajedničke svojine, kako po fizička lica ‒ uzurpante, tako i po Republiku Srpsku kojoj se, na taj način, oduzima ne samo pravo svojine na šumi i šumskom zemljištu, kao dobru od opšteg interesa koje uživa posebnu zaštitu, već i na  poljoprivrednom zemljištu u društvenoj odnosno državnoj svojini. Uz to, davalac inicijative ukazuje na nesaglasnost osporenog zakonskog rješenja sa članom 3. stav 3. Zakona o šumama, kao i na nesaglasnost osporene  odredbe člana 85b stav 1. tačka v) Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske sa odredbom člana 84. istog zakona. Na osnovu analize navedenih ustavnih i zakonskih odredaba, davalac inicijative zaključuje da se osporenim zakonskim rješenjima ograničava, prije svega,  pravo svojine i to bez pravične naknade, ali i  onemogućava fizičim licima i Republici Srpskoj da ostvaruju svojinska prava na nepokretnostima prema njihovoj prirodi i namjeni, u skladu sa zakonom, kao i da  njihova primjena ne obezbjeđuje zaštitu svih oblika svojine. S obzirom na izloženo  davalac inicijative predlaže da Sud utvrdi da osporene odredbe Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske nisu u saglasnosti sa Ustavom. Takođe, predlaže da Sud, do donošenja konačne odluke, obustavi njihovu primjenu.

        Narodna skupština Republike Srpske nije dostavila odgovor na navode iz inicijative.

        Osporenim članom 85b stav 1. Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske  ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 6/12 i 110/16) propisano je da kada se u postupku izlaganja podataka za neku nepokretnost utvrdi da predstavlja uzurpaciju društvene odnosno državne svojine, Komisija izlaže podatke o nepokretnosti i utvrđuje pravo na toj nepokretnosti na sljedeći način:  ako uzurpirano zemljište nije obilježeno na terenu i dopunskim premjerom se ne može odvojiti od zemljišta u svojini uzurpanta, u predmetnom privremenom listu nepokretnosti za to zemljište upisuje se Republika Srpska i uzurpant sa zajedničkom svojinom do pravosnažnog okončanja tog postupka, te zabilježba o pokrenutom upravnom postupku za rješavanje spornih imovinsko-pravnih odnosa na uzurpiranom zemljištu (tačka v). Prema stavu 3. ovog člana Zakona, u V listu privremenog lista nepokretnosti za nepokretnosti iz stava 1. ovog člana upisuje se zabilježba zabrane otuđenja i opterećenja na tim nepokretnostima.

        U postupku razmatranja navoda iz inicijative Sud je imao u vidu da je odredbama Ustava Republike Srpske u odnosu na koje je osporena ustavnost  člana 85b stav 1. tačka v) i stava 3. Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske utvrđeno: da se zakonom može ograničiti ili oduzeti pravo svojine, uz pravičnu naknadu (član 56. stav 1), da fizička i pravna lica ostvaruju svojinska prava na nepokretnosti prema njihovoj prirodi i namjeni, u skladu sa zakonom (član 60. stav 1), te da Republika Srpska uređuje i obezbjeđuje, između ostalog, svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblika svojine (tačka 6. Amandmana XXXII na Ustav Republike Srpske, kojim je zamijenjen član 68. Ustava).

         Ustav, u drugim odredbama koje su, po ocjeni Suda, od značaja za ocjenu ustavnosti osporenih odredaba Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske, utvrđuje: da se ustavno uređenje Republike temelji, između ostalog, na garantovanju i zaštiti ljudskih sloboda i prava u skladu sa međunarodnim standardima, te vladavini prava (član 5. al. 1. i 4), da se prava i slobode zajemčeni ovim ustavom ne mogu oduzeti ni ograničiti (član 48. stav 1),  da se slobode i prava ostvaruju, a dužnosti ispunjavaju neposredno na osnovu Ustava, osim kada je Ustavom predviđeno da se uslovi za ostvarivanje pojedinih od njih utvrđuju zakonom, te da se zakonom može propisati način ostvarivanja pojedinih prava i sloboda samo kada je to neophodno za njihovo ostvarivanje (član 49. st. 1. i 2), te da svi oblici svojine imaju jednaku pravnu zaštitu (član 54).

        Sud je,  prilikom razmatranja ustavnosti osporenih odredaba Zakona, imao  u vidu  da pravo svojine uživa zaštitu i po članu 1. Protokola broj 1. uz Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, koja je integralni dio pravog poretka Bosne i Hercegovine i njenih entiteta. Ovim članom je propisano da svako fizičko i pravno lice ima pravo na neometano uživanje svoje imovine i da niko ne može biti lišen svoje imovine, osim u javnom interesu i pod uslovima predviđenim zakonom i opštim načelima međunarodnog prava (stav 1), te da prethodne odredbe, međutim, ni na koji način ne utiču na pravo države da primjenjuje zakone koje smatra potrebnim da bi regulisala korišćenje imovine u skladu s opštim ineresima ili da bi obezbijedila naplatu poreza ili drugih dažbina ili kazni (stav 2). Ovdje pojam imovine pokriva cijeli dijapazon ekonomskih interesa.

         Takođe, Sud je imao u vidu da se Zakonom o premjeru i katastru Republike Srpske uređuju upravni i stručni poslovi koji se odnose na premjer Republike Srpske, katastar nepokretnosti, katastar vodova, osnovne geodetske radove, adresni registar, registar cijena nepokretnosti, topografsko-kartografsku djelatnost, Geoinformacioni sistem Republičke uprave za geodetske i imovinsko-pravne poslove Republike Srpske, infrastrukturu geoprostornih podataka Republike Srpske i geodetski radovi u inžinjersko-tehničkim oblastima (član 1), te da je ovim zakonom, između ostalog, propisano da je katastar nepokretnosti  osnovni i javni registar o nepokretnostima i stvarnim pravima na njima (član 4. stav 1); da su premjer Republike Srpske, katastar nepokretnosti, katastar vodova, osnovni geodetski radovi i druga pitanja koja su predmet uređivanja ovog zakona od opšteg interesa za Republike Srpsku (član 6); da se za rješavanje pojedinih pitanja upisa stvarnih prava koja nisu uređena ovim zakonom primjenjuju odredbe zakona kojim se uređuju svojina i druga stvarna prava (član 7); da se upisom u katastar nepokretnosti stiču, prenose, ograničavaju i prestaju prava na nepokretnostima, osim ako zakonom nije drugačije određeno, kao i  da, u slučaju da se na osnovu odluke suda, odluke drugog državnog organa, nasljeđivanjem ili na osnovu zakona steklo neko pravo bez upisa u katastar nepokretnosti, sticalac može da zahtijeva upis tog prava u katastar nepokretnosti, ako uz zahtjev za upis priloži ispravu podobnu za upis (član 54), te da se stvarna prava na nepokretnostima stiču, prenose i ograničavaju upisom u katastar nepokretnosti (konstitutivnost upisa) a prestaju brisanjem upisa (član 62. stav 1).  Ovim zakonom je, takođe, i to članom 71, propisano da se katastar nepokretnosti osniva u katastarskim opštinama u kojima je na snazi popisni katastar, katastar zemljišta uspostavljen na osnovu premjera u stereografskoj projekciji, katastar zemljišta i katastar nepokretnosti sa utvrđenim korisnikom uspostavljeni na osnovu premjera u Gaus-Krigerovoj projekciji (u daljem tekstu: katastarska evidencija) i zemljišna knjiga (stav 1), da se katastar nepokretnosti osniva prema podacima: katastarske evidencije, zemljišne knjige, knjige uloženih ugovora o otkupu stambenih zgrada i stanova i knjige uloženih ugovora o prodaji poslovnih zgrada, poslovnih prostorija i garaža (u daljem tekstu: knjiga uloženih ugovora) i katastarskog ili komasacionog premjera (stav 4. tač. a) i b), da se katastar nepokretnosti osniva u postupku izlaganja na javni uvid podataka o nepokretnostima i utvrđivanja prava na nepokretnostima (stav 5), te da postupak iz stava 5. ovog člana sprovodi komisija za izlaganje na javni uvid podataka o nepokretnostima i utvrđivanje prava na nepokretnostima (u daljem tekstu: komisija za izlaganje) (stav 6); članom  76. stav 1. da izlaganje podataka u cilju osnivanja katastra nepokretnosti prema podacima katastra zemljišta i katastra nepokretnosti, zemljišne knjige  i knjige uloženih ugovora obavlja komisija za izlaganje, koju formira Uprava za jednu ili više katastarskih opština; članom 84. da se utvrđivanje prava na nepokretnostima vrši na osnovu: stanja upisanog prava u zemljišnoj knjizi ako se ustanovi da taj upis odgovara stvarnom stanju (tačka a),  pravosnažnih odluka nadležnih organa i sudova, zaključenih ugovora i drugih isprava koje su osnov za upis prava na nepokretnostima (tačka b) i podataka iz katastarskog operata koji odgovara stvarnom stanju, a članom 85b stav 1. način na koji Komisija izlaže podatke o nepokretnosti i utvrđuje pravo na toj nepokretnosti kada se u postupku izlaganja podataka za neku nepokretnost utvrdi da predstavlja uzurpaciju društvene, odnosno državne svojine, tako da: a) zemljište koje je u skladu sa važećim propisima proglašeno šumskim, a snimljeno kao posebna parcela, upisuje se u privremeni list nepokretnosti kao svojina Republike Srpske, s tim da se u privremenom listu nepokretnosti za tu parcelu upisuje zabilježba o uzurpantu tog zemljišta i pokrenutom upravnom postupku za rješavanje spornim imovinsko-pravnih odnosa na uzurpiranom zemljištu, b) poljoprivredno zemljište, ako je na terenu označeno i snimljeno kao parcela, upisuje se u privremeni list nepokretnosti kao svojina Republike Srpske, s tim da se u privremenom listu nepokretnosti upisuje zabilježba o uzurpantu tog zemljišta i pokrenutom upravnom postupku za rješavanje spornih imovinsko-pravnih odnosa na uzurpiranom zemljištu.

         Pored toga, Sud je imao u vidu da je sticanje, korišćenje, raspolaganje, zaštita i prestanak prava svojine, drugih stvarnih prava i državine uređeno Zakonom o stvarnim pravima ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 124/08, 3/09, 58/09, 95/11 i 60/15). To je sistemski zakon u ovoj oblasti koji na sveobuhvatan način uređuje sva stvarna prava na nepokretnostima, pa tako i pitanje svojine. Tako je, između ostalog, ovim zakonom propisano da su stvarna prava: pravo svojine, pravo građenja, založno pravo, pravo stvarne i lične službenosti i pravo realnog tereta (član 1. stav 2), da se pravo svojine i druga stvarna prava mogu protiv vlasnikove volje oduzeti ili ograničiti samo u javnom interesu i pod uslovima predviđenim zakonom, u skladu s principima međunarodnog prava (član 2. stav 1), da pravo svojine može u javnom interesu biti oduzeto ili ograničeno uz naknadu, u skladu sa zakonom (član 20), da Republika, jedinica lokalne samouprave, javno preduzeće, javna ustanova i druge javne službe koje su nosioci prava svojine javnog prava imaju kao vlasnici u pravnim odnosima isti položaj kao i drugi vlasnici, ako posebnim zakonom nije drugačije određeno (član 22. stav 1), da se pravo svojine stiče na osnovu pravnog posla, zakona, odluke suda ili drugog organa i nasljeđivanjem, uz ispunjenje pretpostavki propisanih zakonom (član 23. stav 1), da je zajednička svojina svojina dva ili više lica (zajedničari) na istoj stvari čiji udjeli nisu određeni, ali su odredivi (član 43. stav 1), da samostalni držalac stiče održajem pravo svojine na nepokretnosti, ako mu je državina zakonita i savjesna, a nije pribavljena silom, prijetnjom ili zloupotrebom povjerenja, istekom deset godina neprekidnog držanja, a da samostalni držalac nepokretnosti, čija je državina savjesna, stiče održajem svojinu na nepokretnosti istekom dvadeset godina neprekidnog držanja (član 58. st. 1. i 2), da stupanjem na snagu ovog zakona prestaje da važi, pored ostalih, Zakon o uzurpaciji ("Službeni glasnik Republike Srpske" broj 70/06) (član 355),  da će se postupci o sticanju, zaštiti i prestanku prava svojine i drugih stvarnih prava započeti na osnovu propisa koji su bili na snazi do dana stupanja na snagu ovog zakona okončati po odredbama tih propisa, kao i da zainteresovano lice koje nije pokrenulo postupak po propisima iz člana 355. Zakona, a koje ima pravni interes za ostvarivanje svojih prava po tim propisima, može do stupanja na snagu katastra nepokretnosti, osnovanog u skladu sa Zakonom o premjeru i katastru Republike Srpske da pokrene postupak za rješavanje spornih imovinsko-pravnih odnosa na nepokretnostima (član 356. st. 1. i 2).

         Takođe, sud je imao u vidu i Zakon o uzurpaciji ("Službeni glasnik Republike Srpske" broj 70/06), koji je prestao da važi stupanjem na snagu Zakona o stvarnim pravima,  ali prema kojem će se dovršiti postupci koji nisu pravosnažno okončani do stupanja na snagu Zakona o stvarnim pravima. Članom 2. stav 1. ovog zakona je propisano da  je uzurpacija svako samovlasno zauzimanje, odnosno bespravno držanje zemljišta u državnoj svojini.

          Polazeći od izloženog Sud je, prije svega, ocijenio da je zakonodavac, saglasno navedenom ustavnom ovlašćenju iz tačke 6. Amandmana XXXII na Ustav Republike Srpske,  kojim je zamijenjen član 68. Ustava, ovlašćen da Zakonom o premjeru i katastru Republike Srpske uredi oblast premjera i katastra nekretnina, odnosno da uredi osnivanje jedinstvene evidencije o nepokretnostima i evidencije o stvarnim pravima na nepokretnostima u Republici Srpskoj i nosiocima tih prava, a u okviru toga i da propiše postupak izlaganja i utvrđivanja prava na nepokretnostima koje se vode kao uzurpacije zemljišta iz društvene, odnosno državne svojine. Međutim, navedeno ovlašćenje zakonodavca u uređivanju ovih odnosa, dakle prilikom propisivanja načina utvrđivanja prava na nepokretnostima koje se vode kao uzurpacije zemljišta iz društvene, odnosno državne svojina, mora, po ocjeni Suda,  biti u skladu sa ustavnim principima o zaštiti imovinskih prava iz čl. 54. i 56. stav 1. Ustava. Ovo zato što ustavno jemstvo svojine saglasno navedenim ustavnim odredbama podrazumijeva, između ostalog, i obavezu samog zakonodavca da pravo svojine štiti, odnosno da ga ne povređuje u vršenju zakonodavne vlasti,  kao i da pravu svojine obezbijedi pravnu zaštitu za slučaj njene povrede. Dakle, Ustavom se jemči pravo svojine, a njegova nepovredivost čini osnovu ustavnog poretka Republike Srpske. Ograničenje i oduzimanje svojine može biti propisano zakonom samo izuzetno i isljučivo u skladu sa javnim interesom uz pravičnu naknadu. Takođe, prema pomenutom članu 1. Protokola broj 1. uz Evropsku konveciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, miješanje države u pravo na imovinu je dozvoljeno samo ako su ispunjena kumulativno tri uslova, i to: 1) ako je propisano zakonom (tj. legalno), 2) ako je opravdano, odnosno u opštem interesu (tj. legitimno) i 3) ako je neophodno u demokratskom društvu, odnosno proporcionalno svrsi ograničenja i razumno.

        Imajući u vidu navedeno Sud je ocijenio da  osporena odredba  člana  85b. stav 1. tačka v) Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 6/12 i 110/16), kojom je propisan način na koji Komisija u toku postupka izlaganja podataka utvrđuje pravo na nepokretnosti za koju se utvrdi da predstavlja uzurpaciju društvene, odnosno državne svojine, odnosno u situaciji kada ustanovi  da uzurpirano zemljište nije obilježeno na terenu i da se dopunskim premjerom ne može odvojiti od zemljišta u svojini uzurpanta, nije u saglasnosti sa ustavnim principima o zaštiti prava svojine garantovanih Ustavom Republike Srpske, te članom 1. Protokola broj 1. uz Evropsku konvenciju.

          Naime, osporenim propisivanjem, prema kome će se na uzurpiranom zemljištu koje nije obilježeno na terenu i koje se dopunskim premjerom ne može odvojiti od zemljišta u svojini uzurpanta, u predmetnom privremenom listu nepokretnosti za to zemljište upisati Republika Srpska i uzurpant sa zajedničkom svojinom, povređuje se, po ocjeni Suda,  pravo svojine garantovano Ustavom, budući da ne postoji valjan pravni osnov da se na uzurpiranom zemljištu u društvenoj, odnosno državnoj svojini upiše, pa makar i do pravosnažnog okončanja postupka, pravo zajedničke svojine Republike Srpske i uzurpanta. Osporenom odredbom Zakona ne propisuje se, po ocjeni Suda, bilo koji vid oduzimanja imovine na koji bi se eventualno mogla odnositi odredba člana 56. stav 1. Ustava, kojom je u vidu imperativne norme utvrđeno da se zakonom može oduzeti ili ograničiti pravo svojine, uz pravičnu naknadu. Ovo posebno kada se ima u vidu da je uzurpacija   samovlasno odnosno bespravno držanje zemljišta u društvenoj, odnosno državnoj svojini, te da uzurpant nije vlasnik uzurpiranog zemljišta, s obzirom na to da u situacijama na koje se odnosi osporeno zakonsko rješenje uzurpacija još nije raspravljena i nije pravosnažno utvrđeno da li se uzurpantu uzurpirane nepokretnosti eventualno mogu priznati u svojinu ili ne. Prema tome, ovakvim propisivanjem se upravo narušava javni interes i vladavina prava, te se, na neki način, stimuliše samovlasno zauzimanje zemljišta u državnoj svojini. 

       Prilikom ove ocjene Sud je imao u vidu i član 1. Protokola broj 1. uz Evropsku konvenciju, prema kojem se pojam "javnog interesa" ima tumačiti ekstenzivno u smislu da je logično da zakonodavac ima na raspolaganju širok stepen procjene ovog pojma kao izraz određene ekonomske i socijalne politike koju vodi država. Međutim, navedeno  ne znači da zakonodavac može, na osnovu slobodne procjene, donositi zakone koji podrazumijevaju proizvoljno oduzimanje imovine vlasniku bez bilo kakve naknade. Svako miješanje u pravo na imovinu mora biti u pravičnoj ravnoteži i mora postojati razumna proporcionalnost između sredstava koja se primjenjuju i cilja kojem se teži. U svakom slučaju se mora postići pravična ravnoteža između zahtjeva od opšteg interesa zajednice i zahtjeva za zaštitu temeljnih prava titulara imovine, a ova ravnoteža se proteže kroz cijelu Konvenciju. Iako je nesporno da je osnivanje jedinstvene evidencije o nekretninama i o stvarnim pravima na nekretninama u Republici Srpskoj od opšteg interesa za Republiku, Sud je ocijenio da, u konkrentom slučaju, ne postoji legitiman interes Republike koji bi opravdao prevođenje prava svojine  na uzurpiranom  zemljištu u državnom vlasništvu u pravo zajedničke svojine Republike Srpske i uzurpanta bez ikakve naknade. Imovinski odnosi nastali uzurpacijom zemljišta u društvenoj, odnosno državnoj svojini, rješavaju se u zakonom propisanom postupku u kojima će se, u slučajevima propisanim zakonom, uzurpantu eventualno priznati  pravo vlasništva na uzurpiranom zemljištu.

          Imajući u vidu izloženo, Sud je ocijenio da propisivanje iz  člana 85b. stav 1. tačka v) Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske predstavlja i povredu prava na imovinu koje je garantovano članom 1. Protokola broj 1. uz Evropsku konvenciju.

         Polazeći od navedenog, a imajući u vidu da je osporeni stav 3) člana 85b) Zakona o premjeru i katastru nekretnina, prema kojem se u V listu privremenog lista nepokretnosti za nepokretnosti iz stava 1. ovog člana upisuje zabilježba zabrane otuđenja i opterećenja, u neposrednoj vezi sa osporenom odredbom 85b stav 1. tačka v) Zakona o premjeru i katastru Republike Srpske, Sud je, iz istih razloga, utvrdio da ni ova odredba nije u saglasnosti sa Ustavom i članom 1. Protokola 1. uz Evropsku konvenciju.

          Razmatrajući ostale navode davaoca inicijative, Sud je ocijenio da, saglasno svojoj nadležnosti utvrđenoj članom 115. Ustava, nije nadležan da ocjenjuje međusobnu saglasnost pojedinih odredaba osporenog zakona, kao  ni saglasnost  osporenih zakonskih odredbi sa drugim zakonima, u konkretnom slučaju sa  Zakonom o šumama.

         S obzirom na činjenicu da je meritorno odlučeno o ustavnosti osporenih zakonskih odredbi, Sud je ocijenio da je bespredmetno razmatrati zahtjev davaoca inicijative za donošenje rješenja kojim će obustaviti primjenu istih.

        Cijeneći da je u toku prethodnog postupka pravno stanje potpuno utvrđeno i da prikupljeni podaci pružaju pouzdan osnov za odlučivanje, Sud  je,  na osnovu člana 40. stav 5. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske, u ovom predmetu odlučio bez donošenja rješenja o pokretanju postupka.

         Na osnovu izloženog Sud je odlučio kao u izreci ove odluke.

        Ovu odluku Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik Suda mr Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Amor Bukić, Zlatko Kulenović, prof. dr Duško Medić, Irena Mojović, prof. dr Marko Rajčević i akademik prof. dr Snežana Savić.