SAOPŠTENJE ZA JAVNOST SA 242. SJEDNICE

USTAVNOG SUDA REPUBLIKE SRPSKE

U Banjoj Luci je danas, 25. aprila 2019. godine, održana Dvije stotine i četrdeset i druga sjednica Ustavnog suda Republike Srpske (u daljnjem tekstu: Ustavni sud) na kojoj je odlučivano, u skladu sa Ustavom i zakonom utvrđenim nadležnostima ovoga Suda, o saglasnosti zakona, drugih propisa i opštih akata sa Ustavom, odnosno o saglasnosti propisa i opštih akata sa zakonima Republike Srpske.

Tako je Ustavni sud, između ostalih odluka koje je usvojio na današnjoj sjednici, donio i odluku broj U-43/18 kojom je utvrdio da sa Ustavom Republike Srpske nije u saglasnosti dio odredbe člana 22a. stav 1. tačka a) Zakona o poreskom postupku Republike Srpske kojim je propisano da se, pored ostalih pravnih lica u osnivanju, i povezanim licima ne dodjeljuje JIB (jedinstveni identifikacioni broj) od strane Poreske uprave u slučaju postojanja neizmirenih poreskih obaveza. Ustavni sud je, naime, ocijenio da je zakonodavac ovakvim propisivanjem, bez preciznog formulisanja koja su povezana lica i po kom osnovu dužna izmiriti tuđu poresku obavezu, Poreskoj upravi Republike Srpske dao prevelik nivo diskrecionih ovlašćenja prilikom dodjele JIB-a, čime se ugrožava pravo na pravnu sigurnost, kao jedan od najvažnijih segmenata načela vladavine prava.

Ustavi sud je takođe donio i odluke broj U-48/18 i U-49/18 kojima je utvrdio da član 89. stav 3. Odluke o komunalnom redu opštine Ugljevik, odnosno član 61. stav 3. Odluke o komunalnom redu opštine Modriča, nisu u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o komunalnim djelatnostima. Prema ocjeni Ustavnog suda, lokalne skupštine navedenih opština, propisujući da su korisnici komunalnih usluga obavezni plaćati cijenu odvoza komunalnog otpada iako nemaju zaključen ugovor sa davaocem komunalne usluge, povrijedile su načelo zakonitosti. Naime, kako iz Zakona o komunalnim djelatnostima nesumnjivo proizlazi, pružanje i korišćenje komunalnih usluga ima obligacioni karakter koji se zasniva na ugovornom odnosu između davaoca i korisnika usluge. Zbog toga, po ocjeni Ustavnog suda, nema zakonskog osnova za naplatu ove usluge bez postojanja zaključenog ugovora, te je takvo propisivanje suprotno zakonskim odredbama i ustavnom načelu zakonitosti.

Ustavni sud je, pored navedenih odluka, donio odluke i u predmetima broj U-30/18, U-38/18, U-42/18, U-47/18, U-51/18 i U-55/18 kojima nije prihvatio inicijative za ocjenu ustavnosti pojednih odredaba Zakona o pravima boraca, vojnih invalida i porodica poginulih boraca Odbrambeno-otadžbinskog rata i Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o fiskalnim kasama, kao i ocjenu pojedinih podzakonskih opštih i pojedinačnih akata. U predmetu broj U-45/18 Ustavni sud je donio rješenje kojim je obustavio postupak jer su prestali postojati procesni razlozi za njegovo daljnje vođenje.

Pored odlučivanja o predmetima iz domena ustavnosudske nadležnosti, Ustavni sud je odlučivao i o drugim pitanjima vezanim za svoje redovno poslovanje.