Banja Luka, 25. oktobar 2017.
SAOPŠTENjE ZA JAVNOST SA 224. SJEDNICE
USTAVNOG SUDA REPUBLIKE SRPSKE
Danas je, 25. oktobra 2017. godine, u Banjoj Luci održana Dvije stotine i dvadeset i četvrta sjednica Ustavnog suda Republike Srpske (u daljnjem tekstu: Ustavni sud) na kojoj je odlučivao, u skladu sa Ustavom i zakonom utvrđenim nadležnostima, o saglasnosti propisa i opštih akata sa Ustavom, odnosno o saglasnosti propisa i opštih akata sa zakonima Republike Srpske.
Tako je Ustavni sud, između ostalih, donio odluku broj U-90/16 kojom je utvrdio da član 59. Statuta Univerziteta u Banjoj Luci nije u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o visokom obrazovanju. O razlozima za ovakvu odluku Ustavni sud je naveo da je Senat Univerziteta u Banjoj Luci, kao donosilac osporavanog akta, spornom odredbom prekoračio svoja ovlašćenja iz Zakona o visokom obrazovanju, s obzirom na činjenicu da je propisivanjem trajanja mandata dekana visokoškolske ustanove na posredan način uveo dodatni uslov za njegov izbor čime je, mimo navedenog Zakona, statutom kao podzakonskim aktom pooštrio propisane uslove za izbor. Time je, po ocjeni Ustavnog suda, donosilac osporavanog akta prekoračio svoja ustavna i zakonska ovlašćenja, s obzirom da je na taj način uredio pitanje čije je uređivanje u nadležnosti zakonodavca.
Takođe, Ustavni sud je donio i odluku broj 58/16 kojom je utvrdio da član 2. Odluke o usvajanju Regulacionog plana „Zlatište-Brus“ i član 98. Izmjene Odluke o uređenju prostora i građevinskom zemljištu Grada Istočno Sarajevo nisu u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske. Imajući u vidu da je osporenim normama navedenih odluka propisano da ovi akti stupaju na snagu danom donošenja i da će naknadno biti objavljeni u službenom glasilu, a da pri tome njihov donosilac nije naveo pravno relevantne i opravdane razloge za njihovo ranije stupanje na snagu, Ustavni sud je ocijenio da su ovakvim propisivanjem narušene ustavne garancije iz člana 109. Ustava.
Pored navedenih odluka, Ustavni sud je donio i odluku broj U-94/16 kojom je utvrđeno da član 20. stav 2. Posebnog kolektivnog ugovora za zaposlene u oblasti unutrašnjih poslova Republike Srpske nije u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o radu. Utvrđena nesaglasnost očituje u tome što su učesnici u zaključivanju osporavanog akta, suprotno garancijama koje pruža Zakon o radu, predvidjeli manji obim prava radnika na neplaćeno odsustvo sa rada od prava koja su ima priznata zakonom.
Ustavni sud je takođe donio odluke i u predmetima broj U-51/16, U-52/16, U-68/16, U-73/16, U-81/16, U-88/16 i U-102/16 kojima nije prihvatio inicijative za ocjenu ustavnosti i zakonitosti osporenih podzakonskih normativnih. Tako Ustavni sud nije utvrdio neustavnost pojedinih odredaba Zakona o advokaturi, Zakona o posredovanju u zapošljavanju i pravima za vrijeme nezaposlenosti, Zakona o poreskom postupku Republike Srpske i Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske, kao niti neustavnost i nezakonitost pojedinih podzakonskih opštih akata.
Ustavni sud je, takođe, obustavio vođenje ustavnosudskog postupka u predmetu broj U-49/16, jer su prestali postojati procesni razlozi za njegovo daljnje vođenje.